Bugün Müslümanların birçok sorunu vardır ama hiç şüphesiz bunların içinde en ciddi olanı Müslümanları “Acemleştirme”  projesidir.

Acemi lafzının birçok anlamı vardır.

İyi ve düzgün araba kullanamayan kimseye

Bir yerin yabancısı olan kimseye,

Bir işi bilmeyen ona ehil olmayan kimseye,

Kapalı ve müphem noktaya,

Uykudan dolayı metni okuyamayan kimseye

Kuyruğa ve kuyruk sokumuna,

Dili fasih olmayan, kekeme veya dilsiz kimseye

Sertliğini anlamak için bir çekirdeği dişiyle ısıran veya kaynatan kimseye

acemi denir.

Acemi, araba sürmeyi tam bilmeyen, yola çıkması hem kendisi hem de başkası için tehlikeli olan kimsedir. Acemi sürücü, ehliyetsizdir ve bir vasıtayı idare etmeye ehil değildir.

Bunun gibi Kur'an-ı bilmeyen kimse acemidir. Ehliyet sorunu vardır. Kimseye liderlik yapamaz. Yapacağı hatalar hem kendisi hem de başkası için büyük tehlike arz eder.

Evet, gerçekten Müslümanlar acemi olma durumuyla karşı karşıyadır. Mesela ortak dil sorunları vardır. Herkes kendi dilini önemsiyor ama bu acemiliği ortadan kaldırmıyor ki aksine acemiliği daha da pekiştiriyor. Çünkü kendi dilini bilmek ve sahiplenmek yetmez bir de ortak bir dile sahip olmak gerekir. Başkalarını da anlayabilmek lazımdır. Evet, ümmet olarak bugün Müslümanların ortak dili yoktur. Bu da onların birbirlerinin acemisi olmalarına sebep olmaktadır.

Müslümanlar sadece dil olarak değil mekânsal ve coğrafi olarak da birbirlerinin acemisidir. Herkes sınırını kutsuyor ve sadece kendi coğrafyasını esas alıyor. Elbette savunmada öncelikli yerler vardır. Lakin bunun makul ve anlaşılır seviyede olması gerekir. Aksi takdirde Müslümanların kendi coğrafyaları dışındaki yerlere karşı acemi olmalarına yol açıyor. Şimdi herkes birbirine karşı acemileşmiş ve yabancılaşmış durumdadır. Dolayısıyla özellikle şimdi acemiliği giderecek, bozulmuş olanı ıslah edecek mahir ve usta kimselere hayati derecede ihtiyaç vardır.

Coğrafi hudutların kasveti herkesi birbirine karşı acemileştiryor. Yabancılaştırıyor. Komşu beldeler ve memleketler dahi birbirlerine karşı çok yabancı durumdadır.

Müslümanlar kuyruk tarafından tersten meseleye yaklaşıyor. Aktör olmak yerine kuyruktan tutuyorlar. Bu da onları hem rollerde hem de görevde acemi kılıyor. Bütün ağırlık ve heybetlerine rağmen bugün Müslümanlar aktör olamıyor, Müslümanların en iyi şartlarda bile en fazla olabildikleri bölgesel nitelikte bir güç olmaktır.

Uzman gözüyle nazar etmedikleri için çekirdeği dişleriyle parçalayarak meseleleri anlamaya çalışıyorlar. Bu da ya dişlerini kırıyor ya da çekirdeği parçalıyor. Oysa Peygamber (sav) çekirdeğin parçalanıncaya kadar kaynatılmasını nehyetmiştir.(Ebu Davud) Neden? Çünkü çekirdek ilahi sırdır. Muhafaza edilmelidir. Hakikat gözüyle içine nüfuz edilmelidir.

Müslümanların ortak dilleri olmadığı gibi fasih ve anlaşılır bir dile de sahip değiller. Birbirlerine etkili ve sağlıklı hitapta bulunamıyorlar.

Acemilerle yol bitmez. Zira araba bir yerde devrilir ve yol yarıda kesilir. Önemli olan ehil olmaktır. Ehliyet sahibi olmaktır. Unutmamak gerekir ki usta kimsenin arabasına binen çok olur.

Bugün İslam âleminde cehalet, fakirlik ve ihtilaf gibi sorunlar olabilir. Ama gördüğümüz odur ki İslam'ın düşmanları Müslümanları acemileştirme projesi yürütüyor. Herkesi kendi içine çekerken başkalarına karşı acemileştiriyor. Müslümanların ortak bir dili olmadıkça acemilikten kurtulamazlar.

Umulur ki Diyarbakır'da gerçekleştirilen âlimler buluşması bir nebze de olsa acemiliğin giderilmesinde katkıda bulunur.

Not: Gazetemiz doğruhaber'e yapılan saldırıyı kınıyor, gazetemize ve okurlarımıza geçmiş olsun dileklerimi sunuyorum.