Bugün özellikle Rabbimize rağbet etmenin sembol ve somut bir günüdür. Reğaib, rağbetlerin günü ve gecesidir.

Dikkat ederseniz başta korona virüsünden dolayı dünyanın önemli bir bölümü korku ve panik içerisinde.

Belki söz konusu paniğin tamamı ölüm korkusundan dolayı değil, her şeye rağmen söz konusu virüsün gelip kedilerini de öldüreceği endişesine kapılan insan sayısı elbette çok azdır.

Fakat sosyal ilişkiler, seyahat, ticaret, sanayi ve üretim açısından bakıldığında bu virüsün etkisi yüz milyonlarca, hatta milyarlarca insanı etkisi altına aldığını ve daha da alacağını hepimiz görüyoruz.

Kendisini hiç ilgilendirmediğini zannettiğimiz birilerine bakıyoruz hesapları ve planları alt üst olmuş.

Dünyanın en büyük nüfusuna sahip olan Çinin az çok etkilemediği kimse yok gibi.

Siz şimdi buna başta İran olmak üzere dört bir yanımızdaki  komşularımızı da ekleyin, bekleyin nereleri vuracağını.

Başka bir söz bulamadığımız için “bütün hesapların alt üst olması, hayatımızdaki birçok şeyin iptal olması, ajandamızın yeniden düzenlenmesi...” diyoruz.

Bu durum, bir yönüyle insanoğluna zayıflığını, hiçliğini, acizliğini kabullendiriyor, hesapların ötesinde bir hesabın olduğunu gösteriyor, ne mutlu bunu anlayabilene.

Fakat bir başka şeyi de hatırlatıyor; Allah Teala insanoğlunu 4x4 yaratmıştır. Zorda kaldığında sahip olduğu halde o ana kadar farkına varamadığı güçlerini keşfediyor, kendisine yeni yollar açıyor.

Fakat biz istiyoruz ki elimizin ayağımızın sarıldığı böylesi günlerde yükümüzü, meşgalemizi biraz azaltalım, listemizdeki olmazsa olmaz zannettiğimiz şeylerin sayısını aza indirelim; “Allah Allah, oluyormuş yahu, bunlar olmadan da oluyormuş, hem de çok güzel oluyormuş!” diyelim, örneklerle somutlaştıralım.

Unutmayalım, insan Rabbine rağbet ettikçe güçlenecektir. Diğer insanlara olan muhtaçlığı azaldıkça güçlenecektir.

Fakat zannettiğimiz gibi diğer insanlara muhtaç olmamanın yolu kendisinin çok şeye sahip olmasından geçmez, avamca tabiriyle çok şeye eyvallah etmemesinden geçer.

Sadece böylesi sıkıntılı zamanlar bizim Rabbimize yöneldiğimiz zamanlar olmamalı, Kur’an’dan öğreniyoruz ki bunu herkes yapıyor, hatta müşrikler ve münafıklar da böyle yapıyor.

Bizim yapmamız gereken şey; korkmadan, paniklemeden Allah’a rağbet etmek, O’nunla beraber olmaktır.