Çocuk eğitimi, genelde annenin görevi gibi görülse de çocukların anneleri kadar babalarının ilgisine de ihtiyaçları vardır. Kimi zaman annenin çocuğuna düşkünlüğü, kimi zaman da babanın ne yapacağını bil(e)memesi, aileye yeni katılan bireye dair sorumlulukları tek bir ebeveyne yüklüyor. Çocuk yetiştirirken ipi birlikte göğüslemek gerekiyor.

Kadınlar Allah'ın bir lütfu olarak, fıtrat olarak anneliğe hazır bir şekilde yetişiyorlar. Erkekler için ise babalık daha önce sahip olunan rollerden oldukça farklıdır. Babalık biraz da öğrenilen bir beceridir. Çocuk gelişiminde hep anne ön planda görünse de anne-çocuk ilişkisi, baba- çocuğun ilişkisinin yerini tutamaz.

Sorumluluğunun farkında olan bir baba, çocuğa; başarı, cesaret, özgüven, sosyal yetenekler ve kendi ayakları üzerinde durma gibi çok önemli özellikler kazandırır. Çocuklar için baba figürü, güven ile eş anlamlıdır. Çocuğun gözünde, baba evdeyse herkes güvende demektir. Baba, çocukta güven duygusunu sağladığı için babanın yokluğu, bazı korkular, güvensizlik belirtilerine ve sosyal gelişimde gecikmelere neden olabilir. Çevrenizi dikkatli incelerseniz, babasız ya da baba figüründen yoksun büyüyen çocuklarda bu özelliklerin eksik olduğunu gözlemleyebilirsiniz.

Çocukların okul başarısında babanın rolü oldukça önemlidir. Okullarda durumu gözlemlediğimizde babası aktif olarak hayatında yer alan çocuklar, akademik ve sosyal yönden daha başarılı oluyor. Problem çıkarma olasılıkları diğer bireylere oranla azalıyor. Tabii ki bu olumlu durum baba- çocuk ilişkisinin güvene dayalı olduğu durumlarda oluşuyor. Diğer durumlarda ise bu olumluluk oransal olarak ciddi şekilde azalıyor.

Özellikle erkek çocuklarda, cinsel kimlik kazanmada babanın rolü yadsınamaz. Kız çocuklarında ise baba sevgisini yeterince almadıklarında o sevgiyi dışarıda ararlar. Üzerine düşenleri yerine getirmeyen, sorumlulukları anneye bırakan bir baba, çocuğunun cinsel kimlik karmaşası yaşamasına sebep olabilir.

Babası ile sevgi temeli üzerinde ilişki kuran çocuklar, kendileriyle barışık ve çevreleriyle uyumlu bireyler olarak yetişirler. Toplum içerisinde çocuğunu destekleyen bir baba, çocuğun zihinsel gelişimini de olumlu anlamda etkilemektedir.

NELER YAPILABİLİR;

*Çocuğunuzla vakit geçirirken ilginizi tamamen ona verin. Onunla konuşuyormuş gibi yapmayın.  

*Ona değer verdiğinizi fark ettirin.

*Sevginizi hem sözel hem de fiziksel olarak sık sık belirtin. Çocuğunuza sarılın, sarılmaktan korkmayın. Kız çocuklarınızda bunu daha fazla yapın. Saçlarını okşayın sizden aldığı pozitif enerjiyi hiçbir yerden alamaz.

*Çocuklarınızla onların seviyelerine inerek konuşun. Anlayabilecekleri sadelikte ve aynı hizada olun.

*Çocuğunuz ile ilgili önemli etkinliklere iştirak edin değerlilik duygusunu hissettirin.

*Başarısızlıkları karşısında dahi onları yapabilecekleri için yüreklendirin.

*Büyüdüklerinde mahremiyetlerine saygı gösterin. Odalarına kapılarını çalarak girin ve tehlikede olduklarını düşünmüyorsanız eşyalarını karıştırmayın.

Neticeyi kelam; çocuk eğitimi anneye bırakılmayacak kadar önem arz etmektedir. Bu görevi annelere yükleyip sorumluluktan kurtulamayız.

Vesselam...