Her anne baba çocuğunu ya da çocuklarını en iyi şekilde eğitip en iyi imkânları sunmak ister şüphesiz. Fakat gerek bilgi eksikliğinden, gerekse yanlış bilgiden doğan yanlış eğitim yöntemleriyle, çocuklar daha küçük yaştan karakterlerini sağlam olmayan temeller üzerine kurabiliyor.

Görev yaptığımız kurumlarda anneler çocuğun okul başarısıyla çok aşırı ilgileniyorlar. En ufak bir yanlışa tahammülleri yok, çocuğun okul hayatı için her fedakârlığı yapıyor. Genelde bu annelere göre çocukları ya yüksek mevkilerde olmalı ya da çok para kazanacak bir işe sahip olmalı. Acaba sadece maddiyat üzerine kurulan bu düşünce yapısı doğru mu? Ya da yeterli mi? Bu yazımızda Bediüzzaman'ın başarı algısı üzerinde ebeveynlere birkaç hatırlatmada bulunacağız.

Bediüzzaman Said Nursi bu konuda  "İnsanın en birinci üstadı ve tesirli muallimi onun validesidir" diyerek annenin çocuk üzerindeki etkisinin çok önemli olduğuna vurgu yapıyor ve aslında göz ardı ettiğimiz değerleri bize harika bir dille anlatıyor. Çocuk doğar doğmaz sadece anneye bağımlıdır, onsuz yapamaz annesi çocuğun gözünde dünyayı temsil eder, çocuğun her şeyi annesidir. Anne güven duygusu verirse çocuk dünyaya güvenle bakar anne çocuğu ihmal ederse bedensel ve ruhsal ihtiyaçlarını karşılamazsa çocukta güvensiz bir kişilik oluşur.

Anne ve babaları bir kez daha düşünmeye sevk edecek şu ifadeler de çok değerli: "Bir çocuk küçüklüğünde kuvvetli bir ders-i imani alamazsa, sonra pek zor ve müşkül bir tarzda İslamiyet ve imanın erkânlarını ruhuna alabilir." Eğer çocuğa zamanında dini eğitim verilmezse daha sonra karşılaşılabilecek durum bir hayli endişe verici.. “Adeta gayr-ı müslim birisinin İslamiyet'i kabul etmek derecesinde zor oluyor, yabani düşer. Ahirette de onlara şefaatçi değil, belki davacı olur: ‘Neden imanımı terbiye-i İslamiye ile kurtarmadınız?" diye hesap sorar. Çocuk gelişiminde kritik dönemler mevcut o dönemlerde oluşmayan beceriler sonraki dönemlerde çok zor oluşur. Misal olarak çocukta konuşma yetisinin olması için çocuğun ilk iki yılda kelime duyması gerekir, yoksa çocuk sonraki yıllarda kelime duysa da konuşmaya çok geç geçer ve sağlıksız bir gelişimi olur. Din eğitiminde de kritik dönemler mevcut bu dönemler okul öncesi dönemler azami dikkat etmek gerekir.

Sonuç olarak; kıymetli ebeveynler akademik başarıya önem veriyorsunuz, biz vermeyin demiyoruz; lakin en değerli başarının çocuğun manevi hayatında olanı olduğunu unutmayın. Etrafımız akademik yönden başarılı ama ruhsal olarak sıkıntı yaşayan insanlarla dolu, dünya ve ahiret hayatını göz önünde bulundurarak başarı algımızı ona göre belirleyelim.

Vesselam…