Site ve mahalle birbirinden tamamen farklıdır.

Peygamber (sav), “sana eriyene karşı sen de eri” buyurur.

Normalde ancak eriyebilen şey yayılma ve sindirilme özelliğine sahiptir. Helale uygun ve helalinden kurulan bir yerleşim birimi olduğu için mahalleye bu isim verilmiştir.

Mahalleye, katı bir şey ancak zorla sokulur.  Bu nedenle Mahalleye rağmen haram bir şey girerse bu ihtilal-işgal manasına gelir. İhtilal, gönülden ve doğası içinde değil de kendi hesabına ve kafasına göre güce dayalı olarak birilerinin başkalarına bir şeyleri sindirtmeye çalışmasıdır.

Mahalle; haksızlığın ve katılığın kabul edilmediği yerdir. Bu manada mahalle en güçlü, en çekirdek yerleşim birimidir ve İslam toplumuna has bir yapıdır. İslam medeniyeti Medine'ye, Medine de mahalleye dayanır.

Allah (cc) zalimlerin yerleşim birimine “saha” ismini verir(Saffat:177). Çünkü onların yerleşim birimi boş bir alan, boş bir arsa gibidir. Aralarında boşluklar vardır. Buradaki yapıların birbirleriyle bağlantıları yoktur. Onların helal kaygısı olmayınca tahlil kabiliyeti, meseleleri halletme gücü, dayanışma ruhları da olmuyor.

Site bir konutlar topluluğudur. İnsanlar siteye genelde konut sözleşmesiyle gelip yerleşmiştir. Burada mahallenin hiçbir vasfı yoktur. Mahallede ise konut sözleşmesi değil gönül bağı vardır.

Sitede insanlar değil konutlar birbirine komşudur. Oysa mahallede komşuluk insan odaklıdır.

Site; çitlerle, duvarlarla çevrelenirken mahalle helalinden herkese açıktır.

Site güvenliğin olduğu yer iken mahalle güvenin olduğu yerdir.

Sitede sessizlik hâkim iken mahallede sükûnet hâkimdir.

Site hazır bir mekân iken mahalle huzur mekânıdır.

Sitede al-ver ilişkisi varken mahallede alış-veriş vardır.

Bu nedenle başta bayram olmak üzere artık birçok şey sitede ve kentte farklılık gösteriyor. Site-city kültürü mahallede ihtilal yapmaya kalkışıyor.

Mahallede bayram insanların birbirlerine doğru ve beraber eridikleri-erdikleri gündür. Sitede ise bayram ya tatil olmuş ya da tatil edilmiştir.

Bayramda mahalle birbirine akarken sitede insanlar ya dışa kaçar ya da içe kapanır.

Mahallede hayat bir bayram, bayram daha bir bayramdır. Sitede ise bayram seyahat için bir tatildir.

Mahallede ahali işini gücünü tatil ederek bayram ederken Sitede toplum bayramı tatil ederek geziye çıkar.

Bayramda Mahallede coşku ve şenlik varken Sitede bir sessizlik hâkimdir.

Mahallede bayram sevinci tüm ahali arasında paylaşılırken bayramda sitede herkes sadece kendi payını arar.

Şehirlerimiz sırf site kültürüne mahkûm olmamalıdır. Mahalli olmalı mahalle olmalıdır ki her şey gibi bayram da bayram olsun. Yoksa bayram tatil olur. Bayramın tatil olduğu yerde de hayır ve bereket kalmamış demektir.