Kültürümüze mal olmuş; bayramları bayram yapan ya da bayramları zehir eden çokça söz vardır.

Deliye her gün bayramdır atasözü, bazı durumları farklı idrak etmemiz gerektiğini; her gün ve anın aynı algılanmaması gerektiğini belirten açık bir ifadedir.

Bayramı yaşamak için bazen belki deli(!) olmak da gerekebilir.

Edebiyatımızda, asırlar öncesinden taş gediğine koyulmuş, söylenmesi gerekenler söylemiştir.

İnsanın yürekten aldığı yaralar, güzellikleri zehir eder, insanın dünyasını karartır.

Bu gün dünyanın dört bir yanındaki masumlar, kendi anayurdunda, sülaleden hatıralarla yoğrulmuş öz vatanında bayram içinde zindanı yaşamıyor mu?

Sahip olduğu güzellik, masumiyet ve tüm değerlerine rağmen, bayramın b’sini duymayan da var hem de milyonlarca...

Bayramı, bayram olmaktan çıkaran sadece savaşlar değil elbet. Bir toplumun yaşadığı sel, yangın, diğer tabii felaketler, açlık gibi travmalar da hayatı zehir eder.

İnsanın bu kadar dertle tanışmasının sebebi nedir acaba?

Neden insanın yüreğine, dağların taşların dayanamadığı, ifade etmeye takatlerinin yetmediği her dert insanoğlunun başına geliyor? Geliyor çünkü “kutsal emaneti kabul ettik” de ondan. Konuşuyor, düşünebiliyoruz…

İnsan dışında hangi varlık şu cümleleri diyebilirdi ki?

Bayram gelmiş neyime
anam anam garibem
kan damlar yüreğime
anam anam garibem

Hangi varlık veya canlı, gark olduğu bir keder içinde anında sevinç ifadelerini ve eğlence faslı oluşturabilirdi? Sevincini ve kederini Rabbisine anlatan ancak insanoğludur Yusufunu yitirmiş Yakup gibi.

Ayrıca “o, çok cahil ve çok da zalimdir”

Arsızız ve güvendiğimiz bir Sultan-ı Kainat vardır. Günah işleriz, tövbeyi dahi geciktiririz.

Neden? Çünkü Yaradan, Ğafuru’rrahim’dir de ondan. Çocuk gibi; her suçu işler ama babasının özelikle de annesinin tükenmeyen şefkatine güvenir; suç hatta günaha yeltenir.

Elbette ki Nar-ı Chennem’i Yaratanın da bir af sınırı var ama sığınacak bir başka merci de olmadığından “O’ndan yine O’na sığınırız” adettendir, şereftir.

Hüzn ü keder def ola
Dilde hicap ref ola
Cümle günah affola
Bayram o bayram ola

Ümmetin bu fetret demlerinde dedik ve yine diyeceğiz:

Zor olsa da bayramlarımızı; küfür, zulüm ve paralellerinin inadına bir bayram gibi yaşayacağız, yaşamaya devam edeceğiz.

Oruç, namaz, fitre ve zekâtlarımızla donattığımız bu Ramazan bayramına 'Şeker Bayramı' demeyeceğiz; bir ibadet olarak bakacağız.

Bayramlarımızı, yıkılmadığımızın bir göstergesi olarak karanlık odakların gözüne, idraklerine sunacağız.

Ümmetin üzerindeki küfür, zulüm ve fetret döneminin sonu; tüm insani ve İslami duyguların tevhit için perçinleştiği kutlu fecrin vesilesi olsun!

Bayramız kutlu, mutlu ve mübarek olsun!

‘İd a we mibarek/bi-mbarek be. Roşen şima mubarek! Cejn a we pîroz be! ‘

İd mubarek!

Happy eid/ Eid mobarak ..

Mutluyum çünkü inanıyorum ve bu bizim bayramımızdır wesselam..