Evet, biri hariç, yani Hz. Lût Aleyhisselam hariç.

Müslümanların fazla dikkat etmediği ve gözden kaçırdığı bir konuyu gündemle de alakası olduğu için dile getirmek istiyorum.

Kur’an’da bize davet ve mücadeleleri anlatılan bütün peygamberlerin ortak noktaları olduğu gibi ortak kelime ve kavramları vardır. Bir başka deyişle, Rabbimiz onların davetlerini bize çoğu yerde aynı kelime ve kavramlarla aktarmaktadır.

Bunların başında da “Ey benim kavmim, gelin Allah’a ibadet edin, sizin ondan başka ilahınız yoktur...”

Davetlerinin hemen başlangıcında “Allah’a ibadet edin” kavramını kullanmayan yani kavimlerini Allah’a ibadet etmeye çağırmayan hiç bir peygamber yoktur. Bunu kolayca toplu bir şekilde görebilmeniz için A’raf Suresi 59’dan itibaren, yine toplu halde Hûd’a bakabilirsiniz.

Evet, bütün peygamberlerin ağızlarından çıkan ilk söz budur.

Birisi hariç. Kimdir o? Hz. Lut Aleyhisselam. O kavmini Allah’a ibadete çağırmamıştır.

Hz. Lut Aleyhisselam kavmine; “Âlemlerden hiç kimsenin sizden önce yapmadığı ap açık bir fuhşiyatı mı yapıyorsunuz?”(7/80)

 “Rabbinizin sizler için yaratmış olduğu eşleri bırakıyor da erkeklerle mi ilişki kuruyorsunuz? Gerçekten siz azgın bir topluluksunuz!” (26/165) demiştir.

Elinize bir Kur’an meali alarak fihristinden Hz. Lût ile ilgili bütün ayetlerde bu durumu görebilirsiniz.

Peki, bu toplum niçin ötekiler gibi öncelikle Allah’a ibadete çağrılmıyor?

Çünkü bir toplum böyle bir sapkınlık içinde iken asla Allah’a ibadete çağrılamaz.

Onlara söylenecek ilk söz; önce şu iğrençliği bir bırakın! Önce bu sapkınlığı bırakın, sonra size söyleyeceklerimiz vardır.

Hâlbuki Kur’an’da hayat hikayeleri anlatılan nice günahkâr toplum, peygamberleri tarafından Allah’a ibadete çağrılmış, bu arada o günahları terk etmeleri de istenmiştir.

Biz buradan öğreniyoruz ki, Lût Aleyhisselam’ın gönderildiği kavmin sapkınlığı asla diğer haramlarla bir tutulamaz.

Bir hırsızı, bir sarhoşu, bir uyuşturucu müptelasını bu haramlarını tamamen terk etmesini beklemeden namaza çağırabilirsiniz.

Böyle bir fuhşiyat içerisinde olan bir toplumun, bir ferdin Allah’a sunacağı hiç bir şey olamaz, o iğrençliği bırakmadan Allah da onlardan asla bir şey bekleyip kabul etmez.