Her yıl 8 Mart'ta kutlanır. Temel felsefesi ve mantığı, kadınların hem siyasi hem de sosyal bilinçlerinin geliştirilmesinin yanısıra ekonomik, siyasi ve sosyal başarılarının gündem edilmesidir.

8 Mart 1857'de  New York'ta 40 bin dokuma işçisi grev yaptığı esnada 120 kadın işçi çıkan yangında can verdi. 26-27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka'nın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart'ın "Internationaler Frauentag" (International Women's Day-Dünya Kadınlar Günü) olarak anılması önerisi, oy birliği ile kabul edildiyse de 1921'de Moskova'da 3. Uluslararası Kadınlar Konferansı (3. Enternasyonal Komünist Partiler Toplantısı)'nda da bugün "Dünya Emekçi Kadınlar Günü" olarak tescillendi. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu da 16 Aralık 1977 tarihinde 8 Mart'ın "Dünya Kadınlar Günü" olarak anılmasını kabul etti.

8 Mart “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” Türkiye'de ilk defa 1921'de "Emekçi Kadınlar Günü" olarak kutlandı. 1975 ve sonraki yıllarda sol kesim tarafından daha yaygın olarak kutlandı.

Buraya kadar her şey iyi. Bu günün felsefesi ve mantığı, sosyalizm ve komünizm kökenli olduğundan “emekçi kadın” profili hep önde oldu. Bu mantık hem eyleme hem söyleme yansıdı. Bu mantığı sonradan laytlaştırma, kendince bir mana ve mefhum yükleme yükselen Kapital değerler çerçevesinde gerçekleşti. Buraya kadar bu gidişat, doğal seleksiyon içinde bu metamorfozu gerçekleştirdi denilse de söylenecek başka şeyler var.

Dünya solu, sol jargonla bugünü kutsallaştırıyor da Müslümanlara ne oluyor? Müslüman kadınlar, bugün ve temanın hiç de masumiyet kokmadığının şuurunda değiller mi? Kadını, fıtratından uzaklaştırmada hak, hukuk ve eşitlik sloganlarıyla Sosyalist ve Komünist yönetimler inşaatlarda, kazma kürek işlerinde çalıştırmadılar mı? Erkek tabiatının sert ve haşin yapısı, nazik, nazif ve munis olan kadın fıtratına merhametsiz davranmadı mı? Bundan kadın ne kazandı? 

Oysa kadının yaratılışındaki zerafete uygun fıtri işlerde öncelikli çalışması daha adil değil mi?  Yanısıra kapitalist düzenler de sosyalizm ve komünizme nisbetle modern çağın modern köleleri diye kadını adeta pazarlama yarışındalar. İlgili ilgisiz reklam alanında kadınsız hiç bir meta pazara sürülmüyor. “Efendim, ne yapalım. İşin raconu bu. Yoksa satış olmaz.” söylemleri endişe değil birer bahane… Nefse hoş gelen bahaneler.

Rehber TV, bir hastaneden kadın doğum doktoru reklamı alıyor. Fakat doktor erkek. Yöneticileri hassasiyetlerinden dolayı hastanenin reklamına evet, erkek doktorun reklamına hayır cevabını uygun bir şekilde veriyorlar. Zira erkek doğum doktoruna zaruretler mübah görse de teşvik, uygun olmazdı.

Bu hassasiyeti yukarıda zikrettiğimiz izmlerden beklemek beyhude olsa gerek. Fakat kadınların hakları adına kadınları sömürmek ve saygınlılarını ayaklar altına almak, anlamak istemedikleri ve doğru bildikleri yanlışlardır. 

Son nesil Müslüman genç kızlarımız ve kadınlarımız neden daha çok aile ortamından uzaklaştırılıyorlar diye düşünürlerse ekonomik özgürlük yalanının bir balon olduğunu, evlenmeyi erteledikleri her yıl vicdanlarında hissediyor olmalılar. Çünkü ekonomik özgürlük, kadını fıtratından yani annelik, şefkat, merhamet ve zerafetten uzaklaştırıp erkekleştiriyor. Bu realite fark edildiğinde de maalesef çok geç olabiliyor. Bu manada kadın ya erkeği doğuran, Müslüman bir toplum yetiştiren bir mimar ya da fıtratına uygun bir çalışma alanında insanlığa izzeti ve vakarıyla örnek bir mümine olmalıdır.

İddia büyük, imkân az ve haklılık tartışmasız Müslümanların olsa da sesimizi çokça yükseltmemiz gerek. Unutmayalım ki haklının sesi gürdür.