Sevgi mızrabın, yine değdi gönül sazıma

Titretti bedenimi dinlendirdi aşkımı

Hasret renkli besteler adadım gülzarına

Vuslatlı bir sabaha sakladım gözyaşımı

İnlerken Sen Sen diye geceleyin kalemim

Aşkının cezbesine kapılır da lal olur

Aşkından gayrısını barındırmaz yüreğim

Mahzun bir bakışınla depremlere tutulur

Güneş gibi doğarken hayalin düşünceme

Aşkının gölgesinde okurum aşk ilmini

Aşkın silici tiryak bir bengisu özüme

Aşkınla ilmek ilmek dokurum yüreğimi

Gözün değse gözüme gül yüzünle bir gülsen

Haram olur ağlamak gülşene döner gönlüm

Asırlar sonra yine Mekke'den çıkıp gelsen

Senin için sevgili Medine olur gönlüm

Sensizlik girdabında çırpınırken insanlık

Lütfedip de Efendim elini vermez misin?

Yüzü kara ümmeti sarmış parçalanmışlık

Seslenip de öteden yine ruh vermez misin?

İntizarınla mahzun derbederim her gece

Gülizar'ından konsun kalbime bir nur yeter

Nisan yağmuru ol, dol hücre hücre içime

Arındır beni benden yalnızlığımda ses ver.

İnzar Dergisi