Marangozun biri, büyük bir kütüğü ortadan ikiye biçiyordu. Fakat çok zor oluyordu bu iş. Kütük hem uzun hem de kalındı. Bir ucundan testereyle kesiyor, sonra kestiği yere bir odun parçası sıkıştırıyordu. Böylece kesilen yerin yarılması kolay oluyordu.

Bir ara marangoz ihtiyaç gidermek için çalışmasına ara verdi. Tam bu sıra Maymun ortaya çıktı. Meğer sabahtan beri marangozu gözlüyormuş. Geldi, testereyi aldı, kütüğü biçmeye devam etti. Marangozun yardığı yere yerleştirdiği odun parçasını çıkardı. Çıkarır çıkarmaz yarılan kısım birleşti. Ve kütüğün üzerine oturan maymunun kuyruğu o araya sıkıştı.

Zavallı Maymun can havliyle bağırıyordu.

- İmdaaat! Kurtarın beni! İmdaaat!

Bağırtısına marangoz yetişti ki ne görsün. Zavallının kuyruğu koca kütüğün yarılan kısmına sıkışmış…

Marangoz, maymunun kuyruğunu güç bela kurtardı.

Kurtardı kurtarmasına ama bir güzel de azarladı onu.

- Bir daha olur olmaz şeye burnunu sokma, dedi.