Bismihi Teala

Yanan kazan fokurdar. Önemli olan yanan kazana taşıdığınız yakıttır, verdiğiniz ayardır…
Müfredatı mı, fiziki mekanları mı, derslikleri mi, bilişim koşullarına olan uygunluk mu?...
Tüm bunlar bir kenarda kalsın.

Asıl meram, insan kaynakları…
Neticede nesneyi evirip çeviren unsur insandır. Kurumların baş mimarı onlardır.
Personeli yerli yerine, ihtiyaca göre istihdam etmedin mi gülünç duruma düşersin.
İstediğin kadar her şey yolunda deyin, karşılığı olmadı mı kaba bir ifadeyle çene lafı güzafa çalışır.

Retorik anlamda methiyeler dizersiniz belki ancak bu uzun sürmez…
Devletin resmi kurumlarında “laubalilik” çok çirkincedir, tez göze batar.
Zira kesilen fatura umumi hissedar mesabesinde…
Bunun ötesi berisi yok, işte!

Öyle okullar biliyorum ki, bizzat şahidiyim;
Üç okul aynı binada mevcudu bini aşkın ve yardımcı hizmetli personel sayısı bir-ikiyi geçmiyor. Öte yandan öyle okul biliyorum ki mevcudu 200’ü geçmiyor; her 40 öğrenciye bir tane yardımcı hizmetli düşecek şekilde… Biri şehir okulu, ötekisi köy okulu
Nereden tutarsan tut, elinde kalır!

Taşlar yerine oturtulmayınca yapı düzeninden bahsetmek beyhude…
Eşya değil ki stok edebilesin.
Bu insandır, dengeli ve ihtiyaca binaen istihdam etme zorunluluğumuz var.
Öncelikle bu keşmekeşin düzeltilmesi lazımdır.

Açık ifadeyle;
Bankamatik memurlarına,
Ayın 15’inden 15’ine kuruma uğrayanlara,
Dayı-ahbap ilişkilerine,
Milletin kurumlarını kendi babasının çiftliği görenlere…
Dur demekle,
Yol alacaksın…Gerisi angarya!
Pandemi, bari okulların temizlik ve hijyeni için dengeli bir şekilde personellerin istihdamı için vesile olsun.
Yoksa mevsimlik-geçici İŞ-KUR elemanlarıyla olacak iş değildir.

Kurum amirlerinde;
BİR: Duygusallık hakkaniyetin önüne geçmemeli…
İKİ: Nefsaniyet, adaleti örselememeli…
ÜÇ: Kurumun maslahatı kişisel maslahattan baskın olmalıdır.
Öğretmen sendikaları ve özellikle yetkili sendika, STK’lar sorunlarla fitillenmiş, eğitim kazanının hararetini düşürmek için ne yapar, ne işe duruyor?
Yeni bakan ve ekibi; bakanlık teşkilatı, bu disiplinsizliğin üstesinden gelecek mi?...
Stok halde bulunan eğitim paydaşlarını sahaya sürecek mi?
Yoksa makus kaderimiz cadı kazanıyla mı sürecek?
Bakalım zaman ne gösterecek?...

Kalın sağlıcakla…