Koronavirüs enfeksiyonu hayatımıza gireli bir yıla yaklaşmış bulunmaktadır. Ne yazık ki ne hastalığın yayılmasının önüne geçilebilmiş ne de hastalığı ortadan kaldıracak bir tedavi, ilaç bulunamamış aşı çalışmaları son aşamaya gelmiş olsa da pratikteki yansımaları için zamana ihtiyaç var. Yakın zamana kadar da durum değişmeyecek. O zaman ne yapmalı ve nelere dikkat etmeli;

Her şeyden önce en önemlisi maske kullanmaktır. Koronavirüslü bir hasta hekim arkadaşımızla 3 saat boyunca ameliyata girmemize rağmen hamdolsun şahsımıza virüs bulaşmadı. En önemli koruyucu faktör ise MASKE. Beraber çalıştığım koronavirüs testi pozitif çıkan başka bir mesai arkadaşımız bir hafta devamlı beraber ameliyatlara girmemize ve aynı ortamda bulunmamıza rağmen hastalığa yakalanmaktan kurtulduk. En önemli koruyucu sebep tabi ki MASKE. Maske kullanmaktan üşenmeyelim. Kendimizi, yakın çevremizi ve toplum sağlığını tehlikeye atmayalım. Dışarıda ve kalabalık ortamlarda maske takmak bir keyfiyet değil zorunluluktur ve aynı zamanda dini bir sorumluluktur. Maske tak, riski en aza indir. Tedbirini al sonra tevekkül et. Peygamber Efendimize ya Rasulullah devemi bağlayıp mı ALLAH’a tevekkül edeyim yoksa devemi bağlamadan mı ALLAH’a tevekkül edeyim diye soran sahabeye cevaben şöyle demiştir. Deveni bağla sonra ALLAH’a tevekkül et. Yani elinden gelen tüm tedbirleri al, elinden gelenin en fazlasını yap, gücünün yetmediği kısmı ALLAH’a bırak, ALLAH’tan yardım iste.

Koronavirüs hastalığı bulaşma noktasında kişi seçtiğini söylemek lazım. Kimisi virüslü kişi ile saatlerce temas etmesine rağmen virüs bulaşmıyor, diğer taraftan başka bir kişi 10 dakika temas edince bulaşıyor. Evet, şahsi düşüncem virüs adam seçiyor. Bunun altındaki en önemli sebebin genetik alt yapı olduğunu düşünüyorum. Virüs ile temas eden kişinin o anki bağışıklık sistemi de virüsün bulaşıp bulaşmayacağını belirleyen etkenlerden biri. Virüsle temas eden kişi iyi beslenmiş, uykusunu verimli almış ve yorgun argın değilse enfekte olmuyor. Fakat ağır bir işte çalışmış, birkaç gündür uykusuzluk çekiyor, meyve sebzeye ulaşamamış ise virüsle enfekte olması kolaylaşıyor. Sağlık çalışanları 36 saate varan vardiyaları nedeni ile hem uykusuzluk hem yorgunluk ile müptela oluyorlar. Dahası hastane ortamında iyi beslenemiyor Fast food tarzı atıştırmalar ile idare etmeye çalışıp hizmete devam ediyorlar. Bir de üstüne sağlık çalışanları devamlı virüsle temas edince viral yük artıyor ve kaçınılmaz son geliyor. Virüsle enfekte on binlerce sağlık çalışanı ,yüzlerce ölüm!!!

‘Bu hastalık ile eninde sonunda herkes karşılaşacaktır’ düşüncesi doğru değildir. Hastalığa ne kadar geç yakalanırsak o kadar iyi daha da iyisi hiç yakalanmamak. Belki de birkaç ay sonra milyonlarca kişiye aşı yapılacak ve bu hastalığı yavaş yavaş hayatımızdan çıkaracağız. 2022 yılında sadece tek tük hastalar bildirilecek. Bu söylediklerimizin olması zor değildir. Sabredelim, ziyaretlerimizi azaltalım, temas yok sarılmak yok, gezip tozmaları bahara kadar ertele. Dediklerimiz zor ancak başka şans yok. DİKKAT DİKKAT DİKKAT!

Virüse yakalanan hastaların bir kısmı hiçbir semptom göstermezken kimisinde sadece baş ağrısı, başka bir kişide sadece baş dönmesi gibi şikayetlerle kendini gösterebiliyor. Sadece tek taraflı dizi ağrıyan genç hasta test veriyor test pozitif. 80 yaşındaki yaşlı teyze evde ayakta biraz sırt ağrısı ve vücut ağrısıyla hastalığı atlatırken, 20 yaşındaki genç ölebiliyor. Bana bir şey olmaz deme .Bana bir şey olmaz diyenler var hep yoğun bakımlarda! Yoğun bakımlar dolu bilginiz olsun, hasta olmak isteyenlere tavsiyemiz; biraz sabredin yoğun bakımlar boşalsın ki ihtiyaç olan hastaları yoğun bakıma alabilelim. Bir hekim için en zor şey nedir biliyor musunuz? Elinden bir şeyler gelmesine rağmen araç gereç yokluğu, yeterli ekipman yokluğu veya yoğun bakımda yer olamaması gibi nedenlerle hastasını kaybetmesidir. Bu acıyı hekimlerimize yaşatmayalım lütfen kurallara uyarak onlara yardımcı olalım. Kalın sağlıcakla, Allah’a emanet.