Çınar ilçesine bağlı Yıllarca (Gogwêrin) köyünde 10 Mart 1994 yılı Ramazan ayının, Kadir Gecesi’nin sabahında Diyarbakır’a  bayram alışverişine giden ve içinde kadın, çocuk, yaşlı bulunan yaklaşık 50 kişiyi taşıyan midibüsün  PKK tarafından yola döşenen mayına çarpması sonucu 10 Müslüman katledilmiş, 40 kişi de yaralanmıştı. Katledilenler arasında 11 yaşlarında 2 çocuk de vardı.

Mayın faciasında hayatını kaybeden şehitler, köylülerin ve çeşitli Sivil Toplum Kuruluşlarının desteği ve çok sayıda vatandaşın katılımıyla düzenlenen programda anıldı.

Programda mayın faciasında şehit olanların hayatlarını köylüleri anlattı:

Şehit İbrahim Dağtekin

Şehit İbrahim, Diyarbakır’ın Çınar ilçesinin Delavgür köyünde 1955 tarihinde dünyaya geldi. Küçük yaştayken,  babasından ayrılan annesi ile beraber  yaşamaya başlamış, ev işleriyle kendisi uğraşmıştır. Çevresi tarafından sevilen, iyi huylu güzel ahlaklı bir insandı. Küçük yaştan beri namazını kılmaya başlamıştı. Ailesine düşkünlüğü ile bilinen İbrahim, kimseye muhtaç olmamaya çalışan biriydi.  Çevresi bir mesele ortaya çıktığında özellikle ona danışılır, kendisinin fikri alınıyordu. Allah’ın takdiri olsa gerek, küçüklüğünden beri birçok musibetle karşılaşmıştı. Askere gitmeden önce bir düğünde tesadüfen yaralanmış ve ameliyat olmuştu. Askerdeyken böbreklerinden tekrar ameliyat olmuştu. Teskeresine 2 ay kala çürük raporu almıştı. Bir yıl aradan geçtikten sonra, diğer böbreğinden de ameliyat olmuştu.

Bölgede İslam davasının gün be gün gelişmesi onu sevindirmiş ve büyük bir aşkla davaya bağlanmıştı. Yakındaki Qubık köyünden şehit M. Nuri’yle arası çok iyiydi. 1994 tarihinde Kanipank çobanlarından 2 kişinin mürtet örgütün sempatizanları tarafından pusu kurularak yaralanmaları üzerine, onları köyde ziyarete gitti. O gece köyde kalan şehit İbrahim, sabah eve dönmek için Kanipank köyünün arabasına binmişti. Yolda mürtet örgütün koyduğu mayının patlamasıyla araç parçalanmış, kendisiyle beraber on kişi arabada şehit olduı.  

Şehit M.Hıdır Akyol

Mele Abdülaziz’in  oğlu olan  şehit M.Hıdır Akyol, 1971 Çınar Şehinan Köyü nüfusuna kayıtlıdır. M.Hıdır çocukluğunda babasının yanında dini bilgileri öğrenmişti . Erken yaşta babasının vefat etmesiyle yetim kalmış, onu annesi okutmuştu. Medrese ilmi yanında liseyi de okudu. Dini bilgilerini  tamamladıktan sonra, Gogwêrin köyünde İmamlık yapmaya başladı. 1992 yılında İslami Camiayla tanıştıktan sonra İslami hizmetlerde aktif görev almaya başladı. Şehit olacağı sabahın akşamı, Kadir gecesiydi. O gece köylülere vaaz ve nasihatler de bulunmuş, “Bu gece kurtuluş gecesidir. Rabbimize yalvaralım, inşallah Allah’u Te’ala bizleri affeder.” diyerek köylüleri tövbeye çağırmıştı. 

M.Hıdır 10.03.1994 Perşembe sabahı 21 DH 670 plakalı Kanipank köyünün Midibüsüne binmiş, bayram alışverişi yapmak üzere Diyarbakır’a gitmek için yola çıkmıştı. Çınar Ovabağ (Qilwa) yolunun Kanipank (Yarımkaş) köyü yol ayrımındaki dönemeçe geldiklerinde,   mürtet örgütün yola yerleştirdiği tahrip gücü yüksek el yapımı mayının patlamasıyla, içinde bulundukları araç, bombanın etkisiyle paramparça olmuş, içinde bulunan 10 kişi yaşamını yitirmiş, 11 kişide yaralanmıştı. M. Hıdır’da şehadet mertebesine ulaşanların içinde bulunmaktaydı. Şehit geride 2 çocuk ve dul bir eş bırakmıştı. Şehit M.Hıdır, çevresindeki herkesin takdirini kazanmış,  güzel ahlakından herkesin memnun olduğu bir şahıstı.                            

Şehit Bedri Soysal

Çınar’ın  Şehinan köyü nüfusuna kayıtlı olan 1967 doğumlu Şehit Bedri Soysal,   evli ve 8 çocuk babasıydı. Geçimini çobanlık yaparak sağlıyordu. İslami davaya gönül vermiş salih bir insandı. Davayı kendi alanında sürdürüyor, komşu köylerin çobanlarına İslam’ı anlatmaya çalışıyordu. Bu şekilde bazı arkadaşlarını   davaya kazandırmıştı. Kendisi cesur ve mert bir insandı. İslam davasının düşmanlarından asla korkmazdı. Kendisi Kur’an okuduğu gibi, çocuklarına da Kur’an dersi veriyordu. O da bayram alış verişi için Bayram arifesinde, Kadir gecesinin sabahında Diyarbakır’a gitmek için Kanipank köyünün midibüsüne binmişti. PKK’lı canilerin yola koyduğu mayının patlaması sonucu araçları paramparça olmuş, Bedri’de şehadet mertebesine ulaşmıştı. 

Küçük şehitler: Muhammed Halil ve Muhammed Emin Gülçer

Muhammed Halil ve Muhammed Emin, ikisi de 11 yaşlarında idi. İslam’ı öğrenmek için Camiye  giderlerdi. Muhammed Halil, Molla Abdurrahman’ın oğluydu. Muhammed Emin ise   Hadi Gülçer’in oğluydu. Yani amca çocuklarıydı. Akşamları arkadaşlarını toplar, camiye gidip beraber ders alıyorlardı. Daha o yaşlarda kendi aralarında şehit olmak için tartışıyorlardı. Her birisi, ilk önce ben Şehit olacağım diye kendi aralarında tartışmaya giriyorlardı. Hakikaten Karacadağ’da o dönemde büyüklerde şehadet arzusu olduğu gibi, gençler ve çocuklar arasında da bir özlemdi.

Muhammed Halil ve Muhammed Emin’de Diyarbakır’a gitmek için Kanipank köyünün arabasına binmişti. İnsanlıktan nasibini almamış PKK’cılar, herkesin  hatta kendi yandaşlarının bile geçtiği yola mayın koyarak, vahşi ve kirli yüzlerini bir daha göstermişlerdi. Çoluk-çocuk, kadın–ihtiyar ölmüş, onlar için hiç fark etmiyordu. Önemli olan eylemleri ses çıkarsın, halkın üzerinde korku salsın. Çünkü bütün sermayeleri yalan ve korkutma üzerine kuruluydu. Ama bilmiyorlardı ki Karacadağ’ın korkusuz cengâverleri bu kalleşlikleriyle daha da bilenecekler ve onlara kök söktürmek için bu eylemler, kinlerini daha da artıracaktı. Çünkü bazı yerlerde bu taktikleri belki tutmuş olabilirdi. Ama bu taktikleri Karacadağ’da sökmedi. Bu da onları daha da kudurtuyordu. Ve her türlü vahşiliğe başvurmalarına sebep oluyordu. Her şeye rağmen Karacadağlılar,  şehitlerinin kanlarının bereketiyle PKK’nın köklerini Karacadağ’dan kazımış ve  onlardan temizlemişlerdi.

İşte küçük şehitler Muhammed Halil ve Muhammed Emin de bu alçakça mayın patlamasında daha küçük yaşlarında iken o çok istedikleri şehadete ulaşmışlardı. Onların kanlarının bereketiyle Karacadağ’a bahar gelmişti.      

Şehit Taceddin Parlak

1949 doğumlu olan Şehit Taceddin Parlak, Yukarı Molla Ali köyü nüfusuna kayıtlıydı. Kendisi Kanipank (Yarımkaş) ve Herrik köylerinde ikamet ederdi. Eski usul olarak dişçilik yapardı.   İslami davanın gönüllüsü bir Müslümandı. Her yerde ‘Ben Hizbullahiyim’ diyordu. Kardeşleri ve akrabaları onu sürekli tehdit ederek, korkutarak kendi yanlarına çağırıyorlardı. ‘O köylere bir saldırı olur sen de aradan gidersin’ diyorlardı. Kendisi ise, ‘Ne olursa olsun gelmem, ölürsem şehit olurum. Onların başına ne gelirse benimde başıma gelsin’ diyordu. O dönemde İslami davaya taraftar olanlar, ‘Hizbullahiyim’ diyenler, adeta ateşten bir gömlek giyiyordu. Başta akrabalardan olmak üzere her taraftan tehditler alıyorlardı. Ancak gerçekten iman etmiş olanlar, bunlara sabredebiliyor, ayakta kalabiliyordu.

Şehit Taceddin de Diyarbakır’a gitmek için Kanipank köyünün aracıına binmişti. Ovabağ yolu Kanipank yol ayrımında Kürdistan hainlerinin koyduğu mayının patlamasıyla araçta bulunan Taceddin de şehadete ulaşmıştı.                        

Şehid Halil Demir

Şehit Halil 50 yaşlarındaydı. O da Şehinan köyü nüfusuna kayıtlıydı. Kendisi Herrik (Yıllarca) köyünde ikamet etmekteydi. Evli ve 4 çocuk babasıydı. Maddi durumu iyi değildi. Muhtaç olmasına rağmen daima şükrederdi. O da o zor günlerde İslami davaya taraf olmuş bir mustaz’aftı.

Şehit Halil  de Bayram alışverişi yapmak üzere Diyarbakır’a gitmek için, Kanipank köyünün arabasına binmiş, mayın patlamasında O da hayatını kaybetmiş, şehadet mertebesine ulaşmıştı.

Şehid Kutbettin Ayhan

1950 doğumlu olan Şehit Kutbettin, Çınar Şehinan köyü nüfusuna kayıtlıydı. Şehit Kutbettin’in iki hanımı vardı. 4’ü kız, 6’sı erkek 10 çocuk babasıydı.

Şehit Kutbettin gençlik yıllarından itibaren büyük baş hayvan ticareti ile uğraşıyordu. İslami davayı tanıdıktan   sonra dini eserleri okumaya başladı. Özellikle Hz. Peygamberin (as) hayatıyla ilgili bir kitabı sürekli cebinde bulundurur, akşamları köylülerin toplandığı yerlerde, onlara bu kitaptan okurdu. Sürekli gençlere nasihat eder, onlardan münkerlerden uzak durmalarını söylerdi. Cebinde bulundurduğu İslami kitaplarını nerede bir topluluk bulduğunda açıp onlara okurdu. Halim selim bir kişiliği vardı. Ailesinde de sözü dinlenir bir insandı.

Şehit Kutbettin’de Bayram alışverişi yapmak üzere Diyarbakır’a gitmek için, Kanipank köyünün arabasına binmişti. Ve O da mayın patlamasında   şehadet mertebesine ulaşmıştı.

Şehit Muhammed Ayhan

Şehit Muhammed evli ve çoluk çocuk sahibiydi.   Sağ ayağından sakat idi. Herrik (Yıllarca) köyünde ikamet etmekteydi. Muhtaç bir Müslümandı. İslami davaya taraftar olan mazlum bir insandı. Kendisi de Kanipank köyünün arabasına binmiş,   mayın patlamasında yaralanmıştı. İyileşip hastaneden taburcu olduktan sonra evine gelmişti. Kendisini ziyarete gelenlere “Benim arkadaşlarımın hepsi Şehit oldu. Ben ise gazi kaldım. Demek ki şehadete layık değildim. Allah bana nasip etmedi.” diye sitem ediyordu.

Olaydan 20 gün sonra  kontrol için Diyarbakır’a hastaneye gitmişti. Dönüşte bindiği köyün otobüsü, Karamuz köyü mevkiinde, yine PKK’cıların yerleştirdiği mayına çarptı. Meydana gelen patlamada otobüste bulunan 40 kişi yara bile almazken, Allah’ın takdiri ile sadece Muhammed bu patlamada Şehit oldu.. Böylece daha önce hayıflandığı şehadet mertebesine ulaşarak, Şehit arkadaşlarına kavuştu.

Şehit Hacı Ramazan Yeşil

Şehit Heci Ramazan,  1945 doğumlu, Şehinan köyü nüfusuna kayıtlıydı. Kendisi Kanipank (Yarımkaş) köyünde ikamet ederdi. Gençlik çağlarını hep çobanlıkla geçirmiş, hayvan otlatmıştı. Daha sonra bir süre kuzu alım satımını ile uğraştı. 1986 yılında Hac farizasını yerine getirdi. 1992’de İslam cemaatiyle tanıştı. Cemaatin emirlerine itaat eder ve şöyle derdi: “Bu asırda böyle mübarek bir dava geldi. Biz ise yaşlandık. Şehadet zor bize nasip olur. Gençler şehadete daha çok yakındırlar” diyordu. Arzusu genç olup Allah yolunda cihad etmek ve Şehit olmaktı. Ama o yaşında Allah’u Teala, bu samimiyetinden dolayı,  ona  da   mayın patlamasında   şehadet mertebesine ulaşmasını   nasip etti. (Vedat Aydın-İLKHA)