Bernameya ku li qada Parka Şehîdên 15ê Tîrmehê ya navçeya Kayapinara navendî ya Diyarbekirê hat lidarxistin, ji aliyê Hafiz Muhammed Emîn Yilmaz ve bi tîlaweta Qur'ana Kerîm dest pê kir.

Yahya Ograş di bernameya ku bi îlahîyên ku ji teref hunermendên dengbêjên ajansa Özlemê ve ji bo Hz. Huseyîn û bûyera Kerbelayê hatin kirin dewam kir de derbarê wate û girîngiya rojê de axavtinek kir.

Ograş destnîşan kir ku bûyera Kerbelayê di rûpelên dîrokê de her tim cihê xwe di nav dîrok û dilê Îslamê de parastiye û got ku Îmam Huseyîn li Kerbela ya nêzî Kûfeyê helwesteke sultanî û desthilatdarî, rûmet, şeref û şehadetê hembêz kir û got di helwestê de ye û li hemberî kesên ku bi serxweşiya mexdûran ve girêdayî bûn sekinî.

“Xezze jî wek Îmam Huseyn û peyrewên wî bi tenê maye”

Ograş diyar kir ku Kerbela "bûyereke ku dilê me şikand û me ji hev qetand e" û wiha got: "Di wê demê de Îmam Huseyn tevî 72 endamên malbatê helwesta xwe ya li hember Êzîdî ku sembol û remza siltantiya zalim e eşkere kir. Rêberê serhildanê Îmam Huseyn serhildanek e ku hem ji bo pergalên mirovî û hem jî ji bo hemî pergalên li ser pergala goran mirin dikuje. Îmam Huseyîn piştî mehekê di bin dorpêçê de bû şehîd bû.

Îro em dibînin ku Xezze 9 meh û nîv e di bin dorpêçê de ye. Heya ku dilê wan di dîrokê de bi Misilmanan re be û dest û şûrên wan li hember Mislimanan bibin mertal, Misliman wê di her serdemê de Kerbelayê biceribînin. Dest û qelemên me bila li milê kê be dilê me lê be. Îro em heman Kerbela li Xezzeyê dibînin. Xezze; Li dijî despot, zalim, xayin û hemû kesên berjewendîperest ên serdema me bi xurtî têdikoşe. Ew jî mîna Îmam Huseyn û hevalên wî bi tenê ma. Em niha bi îmtîhana herî mezin a Xezze re rû bi rû ne. Yên ku dixwazin em li Kerbelayê bûn, dil û destikên xwe, çima em ranebin û ber bi Xezzeyê ve neçin?”

“Werin em rojeva xwe ji bo Xezzeya Kerbelaya serdeme veqetinin ü wiha axivin ku giredayen ummeta İslame rabin"

Ograş gotinên xwe wisa domand, “Li Xezzeyê ev 9 meh û nîv e av tuneye, xizmetên tenduristiyê tuneye, perwerde ji holê rabûye, her der wêran bûye û her roj di bin bombeyan de ye, lê bajarok, ummet û welatparêzên îslamî yên ku dixwazin li Xezzeyê bin. Werin Xezzeya Kerbelaya roja me. Di demekê de ku xirabiya mezin a sedsalê, Emerîka û hêzên emperyalîst ên Ewropayê yek bûn, em bêdeng man. Em dibêjin ji bo ku meqam û kursiyên xwe winda nekin tiştek ji destê me nayê. Sinava me dijwar e û em dikarin her tiştî bikin. Ger ji bo Îslam û Quranê bi xwîna min bijî, ji bo ku dînê Hz. Muhammed Mustafa Sallallahu Aleyhi Vesellem bi ser bikeve, em dikarin wek Îmam Huseyn jî heman helwestê derxin pêş û ji bo Kerbela Xezzeyê biqîrin."

“Îro roja şehîd kirina torinê Pêxember a ji teref yezîda ve ji bo mal û seltenatê dinyayê a li çola Kerbelayê ye”

Di bernameya ku hunermendên ajansa Ozlemê derketin de, Endamê ÎTTÎHADUL ULEMAyê Molla Recaî Guler xîtabî beşdaran kir û di dema kurteya bûyera Kerbelayê de diyar kir ku mîratgirên Hz. Huseynê ku wê rojê bi tenê ma îro li Xezzeyê şer dikin û banga xwedîderketinê Xezzeyê kir.

Guler wisa peyivî, “Îro aşûra ye, îro roja şehîd kirina torinê Pêxember a ji teref yezîda ve ji bo mal û seltenatê dinyayê a li çola Kerbelayê ye. Dema em dibêjin neviyê Pêxember, ciwanekî ku nikare başî û xerabiyê ji hev cuda bike û bi coşa ciwantiyê tevdigere, tê bîra me. Lê dema ku Hz. Huseyn ji Mekke derketibû û diçû çola Kerbelayê umrê wî 50 derbas kiribû û nêzîkî 60î bûbû. Di nameya ku berê ji Hz. Huseyn re hatibû şandin dihat gotin ku, were Kûfeyê, emê bîatî te bikin, yezîd ne layixê xilafetê ye, fasiq û serxweş e, em dixwazin ku bi hev re dewleta Îslamî ava bikin. Hz. Huseyn pişît vê nameyê derketibû rêya Kerbela yê. Çiqasî kesên ku di rê de Hz. Huseyn didît û wî dixwest ku ji rê vegerîne û jê re digotin ‘dibe ku dilê wan bi te re bin, lê ewê îxanetî te bikin.’ Lê belê Hz. Huseyn bi wesfa rêveberiyê îstîqrara xwe parast û çû çola Kerbela yê."

“Wî rojî li Kerbelayê ji ehlê beytê 72 kes hatibûn şehîdkirin, îro 40-50 hezar kesên ku muqaddesatên Îslamê diparêzin tên şehîdkirin”

Molla Guler gotinên xwe werê domand, “Dema ku Hezretî Huseyn gihaşt çola Kerbelayê leşkerên yezîd û hezar leşkerên Waliyê Besrayê şandibû rêya wan qut kirin, ji Kûfeyê heya çema Firatê çûbûn û nehiştibûn ku Hezretî Huseyn tasek av vexwe. Hz. Huseyn meheke li wir sekinî û dawîta dawî jî tevî Hezretî Huseyn û malbata wî 72 kesên ji ehlê beytê hatin şehîdkirin.

Bi rastî bi mîrateya ku li pey xwe hiştiye, piştî 1200 salan jî Şêx Seîd derketiye holê û li ser xemgîniya hevjîna xwe ya li ser berxwedana ku dest pê kiriye, gotiye: “Xwîna min ji xwîna Hz. Huseyn û malbata min ji malbata Hz Huseyn ne bi qîmettir e." Wî rojê Kerbela, duh Şêx Seîd, îro jî Xezze... Zêdeyî 9 meh e xwîna wan ji aliyê siyonîst, emperyalîst û belkî jî kesên ku çavên xwe digirin û piştgirî didin qetlîaman li ber çavên me tê rijandin. Îro li Xezzeyê 40 hezar misilman bi destê wan qatilan hatin qetilkirin û tên qetilkirin. Wî rojî li Kerbelayê ji ehlê beytê 72 kes hatibûn şehîdkirin, îro 40-50 hezar kesên ku muqaddesatên Îslamê diparêzin tên şehîdkirin.”

“Weke mezinê xwe gerek em jî dersan ji bûyera Kerbelayê derxin û Kerbelaya roja xwe tenê nehêlin”

Guler di dawîya gotinên xwe de wisa peyivî, “Îro warisên Hezretî Huseyn li Xezzeyê kom bûne, bi herfên zêrîn li dîroka Îslamê dastanan dinivîsînin. Kesên ku bi Ebû Ubeyde û Muhemmed Deyf re mucadele dikin Huseynên roja me ne. Zeynebên roja me zarokên xwe ji bo de’wa Îslamê dişînin şehadet ê. Daxwaza wan a tenê ev tenê nehiştina wan e. Naxwazin ku Xezze weke Kerbelayê tenê bê hiştin. Gerek em Xezzeyê bîr nekin û di rojeva me de gerek Kerbelaya roja me hebe. Weke mezinê xwe gerek em jî dersan ji bûyera Kerbelayê derxin û Kerbelaya roja xwe tenê nehêlin.”

Bername bi duayan dawî bû.” (ÎLKHA)