Mardin merkez Artuklu ilçesi Şeyh Çabuk Mahallesi’nde ikamet eden sağır ve dilsiz engelli vatandaş Zeyni Güneri, yetkililerden iş talebinde bulundu.

İşaret dili ile konuşarak, “Alnımın teriyle çalışıp çocuklarıma ekmek parası götürmek istiyorum.” diyen Güneri, toplum ile iç içe yaşayıp faydalı olmayı istediğini vurgulayarak, devletin yanı sıra özel sektörün de engellilere kucak açması gerektiğini vurguladı.

Çalışmak için iş aradığını sözlerine ekleyen Güneri, vali ile görüşmek istediğini ancak kendisinin vali ve belediye başkanına bir türlü ulaşamadığından yakındı.

“Sürekli borçlanıyoruz, nereye kadar”

Güneri, “Ben iş bulmak için İstanbul’a kadar gittim, orada bir sürü yere iş başvurusunda bulundum ama hiçbiri dönmedi. Bir buçuk ay kaldım, adres değişikliği nedeniyle adlığım maaş da iptal olmuş. Ben sadece iş istiyorum, elbet bana göre de bir iş vardır.  Ama kimse beni işe almak istemiyor. Sürekli borçlanıyoruz, borç borç nereye kadar. En son Valiliğe gittim, ismini İŞKUR’a verdiler, ondan da bir şey çıkmadı. Zaten İŞKUR’a 10 yıldır ismimi yazdırıyorum ama bir şey çıkmıyor. 4 çocuğum okula gidiyor, masrafları var. Eşim çalışmak zorunda kalıyor, ben çalışmak istiyorum, evime ben ekmek parası götürmek istiyorum. Yetkililer lütfen bana bir iş versinler. Alnımın teriyle çalışmak istiyorum, çocuklarıma ekmek parası götürmek istiyorum.” dedi.

“10 yıldır ismini İŞKUR’a yazdırıyor ama ismi çıkmıyor”

Zeyni Güneri’nin eşi Filiz Güneri ise En küçüğü 5, en büyüğü ise 14 yaşında 4 çocuklarının bulunduğunu ifade ederek, çalıştığı için çocuklarıyla yeterince ilgilenemediğini, bu yüzden de büyük sıkıntılar çektiklerini söyledi.

Filiz Güneri, “Eşim engelli olduğu için iş bulamıyor. İnsan yaşlanınca ne olacağını bilemiyor, özellikle sigortalı bir iş bulunsa eşime çok iyi olacak. 5-6 aydır evde oturuyor. 3 ay önce İstanbul’a gitti, geri geldi. Orada bile iş bulmadı, böyle bir şey yok. İstanbul’da bir buçuk ay kaldı, birçok yere iş başvurusunda bulundu ama kimse onu işe almadı. Bu yüzden ben çalışmak zorunda kalıyorum. Otelde temizlik yapıyorum. Eğer eşim çalışsa ben de çocuklarıma bakarım. Çocuklarım bazen tek kalıyorlar, soba var, tehlike var, onları mecburiyetten yalnız bırakıyorum. Aklım hep onlarda kalıyor. Kızım 5 yaşında, anasınıfına gidiyor, çoğu zaman evde yalnız kalıyor. Sağır ve dilsiz olduğu için iş bulamıyor. İstanbul’a gitti, adres değişikliği yaptı, bu yüzden maaşı da kesildi. Kredi kartı borcumuz var, bakkala borcumuz var, faturalar birikmiş, ne yapacağımızı bilemiyoruz. Bin 600 TL alıyorum, bunun 850 TL’si kredi kartı borcuna gidiyor. Geriye ne kalıyor ki, 4 çocuk ve hepsi de okula gidiyor. Eşimin bir işe alınmasını istiyorum. 10 yıldır ismini İŞKUR’a yazdırıyor ama çıkmıyor.” diye konuştu.

“Vali Bey ile görüşmek istedim ancak bir türlü randevu alamadım”

Vali ile görüşmek istediğini ancak kendisinin Vali Beye bir türlü ulaşamadığından yakınan Güneri, şunları söyledi: “İş için kaç kere valiliği aradım ama randevu alamadım. Kapısına gittim ama Vali Bey ile görüşemedim. En son adam dedi ki, ‘İstersen yarına kadar burada otur,  randevusuz onunla görüşemezsin.’ dedi. Randevu da alamıyoruz. Ben çalıştığım için ve eşim de evde oturduğu için çok zoruna gidiyor. Üzülüyor, sadece iş istiyor. Birçok kurumda engellilere iş veriyorlar, eşimin de böyle bir kurumda çalışmasını istiyorum.”

İLKHA