Siyasette gündem daima yoğun. Son zamanlarda olduğu gibi bugünlerde de muhalefetin ana gündemi iktidarın politikaları. Muhalefet 19 yıldır iktidarda bulunan AK Parti’yi ciddi bir şekilde eleştiriyor.

Ana muhalefet partisi CHP başta olmak üzere Millet İttifakı bileşenleri iktidarın politikalarından halkın memnun olmadığını, her açıdan ülkenin gerilediğini, adalet ve ekonomi konusundaki olumsuzlukların vatandaşları zorda bıraktığını ifade ederek erken seçim olması gerektiğini vurguluyorlar.

“Erken seçim olur mu?” sorusuna şimdiden net cevap vermek zor. Şuan ki sistemde AK Parti erken seçim istemedikçe erken seçim kararı alınmaz. Erken seçim için en az 360 milletvekilinin desteği gerekiyor.

Muhalefet bunun farkında. O yüzden çok ısrar ediyorlar, her fırsatta iktidarın değişmesi gerektiğini dile getiriyorlar.

Muhalefetin erken seçim isteğine, Cumhur İttifakı “şimdilik” sıcak bakmıyor. MHP, seçimler zamanında olacak diyor. Sayın Erdoğan ve kurmayları erken seçimin gündemlerinde olmadığını söylüyorlar.

Muhalefetin baskısı, ülkedeki gidişatın iyi durumda olmaması, ekonomik sıkıntıların bir türlü aşılamaması iktidarı “erken seçim” konusunda ciddi bir şekilde zorlayacağa benziyor.

Sayın Erdoğan’ın geçen hafta Ankara Sincan’da partililere “Şimdiden 2023 seçimleri için çalışmaya başlamanızı istiyorum” diyerek seslenmesi, aslında bundan sonra “ister erken seçim olsun isterse de seçimler zamanında yapılsın” en sıcak gündemin partilerin seçim çalışması olacağını gösteriyor.

Erdoğan’ın, seçimlere daha iki yıl varken “Kapı kapı dolaşacağız, artık masada değil sahada olacağız” demesi, seçim startını vermiş olduğuna işaret ediyor.

Muhalefet de öyle bir ortamın oluşmasını istiyor zaten. Ancak muhalefetin isteği sadece seçim startının verilmesi değil, asıl hedef erken seçim kararının alınması.

Erdoğan’ın yıllardır anketlere önem verdiği, seçim olsun ya da olmasın halkın nabzını öğrenmek için anket yaptırdığı biliniyor.

Şuanda anketlerde AK Parti iyi bir durumda değil. İktidar bunun farkında. O yüzden erken seçimin kendilerinin faydasına olmayacağını düşünüyorlar.

Ancak seçimler erken olmazsa bile yani zamanında yapılsa bile artık seçime 2 yıldan az bir zaman var. Zamanında olması durumunda ise en geç 18 Haziran 2023’te Türkiye’nin seçimlere gitmesi gerekiyor.

2 yıl uzun bir süre gibi gözükebilir ancak mevcut konjonktür düşünüldüğünde iktidar partisi başta olmak üzere muhalefet partileri için bu sürenin çok olmayacağı görülür. Partiler şimdiden sahada yoğun bir şekilde çalışmalı ki seçmeni ikna edebilsinler.

Bu dönem çok kritik. Önümüzdeki seçimler iktidar için hayati öneme sahip. Zira iktidar da, ülkede yapılan yanlışların ve halkın yaşadığı sıkıntıların farkında. Bu sebeplerden olsa gerek şimdiden kapı kapı dolaşma kararı almışlar.

Tabi aynı şekilde muhalefet için de bu süreç çok kritik. Muhalefet tüm çalışmalarını iktidar olma hedefiyle yapıyor. Bir taraftan CHP, bir taraftan İYİ Parti ve diğer muhalefet partileri. Hepsi propagandalarını yoğun bir şekilde yapıyorlar.

2 Kasım 2002’den bu yana iktidar olan AK Parti açısından bu süreç iyi değerlendirilmezse, istemedikleri sonuçlarla karşılaşacakları mutlak olacaktır.

Peki ne yapılmalıdır, bu süreç AK Parti açısından nasıl değerlendirilmelidir?

Her şeyden evvel halk şuanda rahatça bir yaşam süremiyor. Ekonomik sıkıntı ve mutfaktaki yangın tüm vatandaşları zor durumda bırakmış. Otomatiğe bağlanan zamlar halkı perişan etmiş. Halk, markete, manava, kasaba her gittiğinde artan fiyatlarla karşılaşmaktan korkar hale gelmiş.

TÜİK işsizliğin yarım puan düştüğünü açıklıyor ancak etrafta işsiz sayısı günden güne artıyor. Üniversite bitirip işsiz kalan gençlerin sayısı artıyor. Özel sektörde bile artık bir iş ilanı olduğunda binlerce insan o işe girmek için başvuruda bulunuyor.

AK Parti teşkilatlarında tevazu unutulmuş durumda. Ki Erdoğan gittiği illerde teşkilatlara tevazu konusunda uyarılarda bulunuyor. “Millete efendi değil hizmetkâr olacağız” diyerek il başkanı, belediye başkanı ve milletvekili olanlar halkın kapısına gitmeyi unutmuş durumda.

Halkın şikâyet ettiği sorunlar sadece bunlar mı? Değil tabi… İddialar, adam kayırmalar, mülakatlar, iktidara yakın kimilerinin birden fazla maaş alması, verilen sözlerin tutulmaması, siyasi nezaketsizlik, milliyetçilik, ötekileştirme, Kürt meselesinin halen çözülmemesi ve gündemden düşürülmesi gibi birçok sorun…

Bu sorunlara çare bulunmadan halkın gönlü de kazanılamaz, oyu da alınamaz.