Hamd âlemlerin Rabbine; salât ve selam da O'nun pak Rasûlüne olsun…

Kısa süre önce bir grup genç kardeşimizle bir araya gelme imkanı verdi Rabbimiz. Biraz muhabbet ettik, namazdan, tesettürden, İslam davasından. Yazı yazmayı sadaka-i cariye olarak gördüğüm için kendilerine yazı yazmalarını ve zamanla bunu geliştirmelerini tavsiye ettim. Onların şahsında ümmetin gençlerinde gördüğüm bazı durumları belirtmekte fayda görüyorum:

Öncelikle, gönüllerinin Hakk'la dolu oluşu yeri gelip gözlerinden taşan gençlerimizin kendilerine güvenleri neredeyse yok gibi. Kendine güvenin temelinde Allah rızasını şiar edinmek yatar. İlk adımı attıracak olan; Allah'ın rızasına olan iştiyaktır. O oldu mu, kişi bilir ki her bir harfi Allah'ın katındaki nurlu kasaya göndermektedir. Sonraki mesele yazıyı geliştirmek. İfade gücü geliştikçe ve yazının okunması, beğenilmesi, etkilenilmesi arttıkça kişinin boynu Hakk'ın huzurunda daha da eğilebiliyorsa, o kişi rotasını doğru çizmiş demektir. Yılların köşe yazarı ve TV programcısı, ajans binasındaki asansörün köşesinde yazıyorsa, davası hak olan akıl sahibi her insan yazar olabilir bence.

Bahsi geçen kardeşlerimize hiç yazı yazıp yazmadıklarını sorduğumda, yazıp yazıp çöpe attıklarını öğrendim. En uzun yola bile bir adımla başlanır. Peki ya ilk adım çöpe atılırsa? Halbuki en basit bir sitede yayınlansaydı, belki yüz yıl sonra bile birileri bulabilecek, faydalanacaktı ve yazanın hanesine sevap yazılacaktı. “Bari çöpe atmasaydınız!” diye yitik bir hazinenin arkasından ağıt yakar gibi serzenişte bulundum. Yıllar sonra, hatta belki sen vefat ettiğinde terekenin içinden biri alıp faydalanacak belki?.. Yahut sen ilerde yazılar yazacaksın da belki bu beğenmediğin yazı sana ilham kaynağı olacaktı.

On yedi yaşında tebliğle görevlendirilen Mus'ab ve küçük yaşta ordu komutanı olan Usame (r.anhuma) ile aynı ümmetten olan gençleri bu denli ‘kendini hiç görmelerine' sebep olan faktörler araştırılıp ortadan kaldırılmalı ve gençlere ‘sırtı Allah'a dayalı bir özgüven' aşılanmalı. Füzelerin üzerine Müslüman isimleri yazarken kendini kahraman hisseden Siyonist bebesine bakıyorum; bir de davası hak olduğu halde eline kalem aldığında eli titreyen Müslüman gençliğe…

Biz hak yoldayız gençler! Batıl atsın kendini çöpe!