Hz. Resulullah (as), on seçkin sahabenin şehit edildiği Reci’ ve onu Kur’an hafızı; yetmiş seçkin muallim sahabenin şehit edildiği Bi’r-i Maune hadiseleri üzerine bir ay boyunca Kunut Duası okumuş ve bu duada müslümanların şehadetine sebebiyet veren Reil, Zekvan, Usayye ve Beni Lihyan kabileleri için bedduada bulunmuştur.[1]

Hulefa-i Raşidin de kendi dönemlerinde gerek gördükleri vakitlerde bu sünneti sürdürmüşlerdir. Hz. Ebu Bekir (ra), riddet hadiseleri sebebiyle Kunut okumuş;[2] Hz. Ömer (ra) Kunut okuyarak ehli kitabın kafirlerine lanette bulunmuş[3] ve keza Hz. Ali (ra) de Kunut okuyarak bağilere beddua etmiştir.[4]

Buna dayanarak başlarına bir musibet geldiğinde, müslümanların o musibetle ilgili olarak Kunut okumaları sünnet olduğu hususunda cumhur-u ulema müttefiktir. İmam-ı Azam’a göre kıraatin açıktan okunduğu, cehri (Sabah, akşam ve yatsı) namazlarda; İmam Şafii’ye göre ise bütün farz namazlarda okunabilir.[5]

Kendisine; “Kunut okumanın hikmeti nedir?” diye sorulduğunda Hz. Ali (ra); “Bize Allah’ın yardımını kazandıran, kunuttan başka bir şey değildir” diye cevap vermiştir.[6]

Nazile (musibet) geldiğinde, kalkana kadar; kalkmazsa ömür boyu Kunut okunabilir. Ancak Hz. Resulullah (as), bir ay boyunca okumuştur.

Biz buraya Hz. Ebu Bekir (ra) ile Hz. Ömer (ra)’in me’sur Kunut dualarını aldık. Bu dualara Amerika, İsrail, İngiltere ve müttefiklerinin isimleri de ilave edilirse şer’an caizdir; hatta yukarda geçtiği üzere Hz. Resulullah (as)’ın kendi zamanındaki düşman kabilelerin ismini zikrederek Kunut okuduğu göz önünde bulundurulursa, sünnet olduğu anlaşılır.

Allah-u Teala hepimizden kabul buyursun, tüm İslam alemine ve bütün insanlığa hayırlı kapılar açsın. Amin.

DUA METİNLERİ
Önce bilinen Kunut okunsa daha iyi olur. (Bilindiğinden dolayı buraya almadık.)

Hz. Ebu Bekir (ra)’in Kunut duası: (Aynı zamanda Al-i İmran Suresinin 8. ayetidir)

        رَبَّنَا لاَتُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ اِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّاب

Meali: “Ey Rabbimiz! Bize ihsan ettiğin hidayetten sonra kalplerimizi haktan saptırma, bize kendi katından rahmet ihsan eyle! Şüphesiz ki, Sen bol ihsan sahibisin.”

Hz. Ömer (ra)’in okuduğu Kunut duası:

اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِلْمُوْمِنِينَ وَالْمُوْمِنَاتِ وَالْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَاَلِّفْ بَيْنَ قُلُبِهِمْ وَاَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِهِمْ وَانْصُرْهُمْ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّهِمْ اَللَّهُمَّ الْعَنْ كَفَرَةَ اَهْلِ الْكِتَابِ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ وَيُقَاتِلُونَ اَوْلِيَائَكَ. اَللَّهُمَّ خَالِفْ بَيْنَ كَلِمَتَهِمْ وَزَلْزِلْ اَقْدَامَهُمْ وَاَنْزِلْ عَلَيْهِمْ بَأْسَكَ اَلَّذِى لاَيُرَدُّعَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ

Manası: Allah’ım! Erkek-kadın tüm mü'min ve Müslümanlara mağfiret et, onların kalplerini birbirine ısındır, aralarını düzelt. Senin ve onların düşmanları karşısında onlara yardım et. Allah’ım! Senin peygamberlerini yalanlayan, senin dostlarına savaş açan ehl-i kitabın kâfirlerine lanet et, aralarına ihtilaf koy. Ayaklarını kaydır. Günahkâr kavimden geri döndürülmeyen azabını onlar üzerine indir!

Bu iki kunuta aşağıdaki dua da eklenirse güzel olur. Hatta üstteki iki kunutu, uzunluğundan ötürü ezberleyemeyenler sadece şu üçüncüsünü okusalar, sünneti yerine getirmiş olurlar:

اَللَّهُمَّ الْعَنْ كُفَّارَاَمْرِيكَاوَاِسْرَائِيلَ وَاِنْكِيلْتَرَهَ وَرُوسْيَاوَجَمِيعَ الْمُحْتَلِّينَ وَاَعْوَانِهِمْ وَجَمِيعَ اَعْدَاءِ الاِْسْلاَمِ وَالْمُسْلِمِينَ وَاَهْلِكْهُمْ وَانْصُرِ الاِْسْلاَمَ وَالْمُسْلِمِينَ عَلَيْهِمْ بِرَحْمَتِكَ يَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَاجَبَّارُ يَاقَهَّارُوَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍوَآلِهِ وَصَحْبِهِ اَجْمَعِينَ

Manası: Allah’ım! Amerika, İsrail, İngiltere, Rusya kâfirlerine, tüm işgalcilere ve yardımcılarına; bütün İslam ve müslüman düşmanlarına lanet et ve onları helak eyle. Onlara karşı İslam ve Müslümanlara yardım buyur. Bunu rahmetinle ihsan buyur, Ey merhametlilerin en merhametlisi, Ey Cebbar, Ey Kahhar! Allah’ım, Muhammed (asm)’e, âline ve ashabına salât eyle!
İnzar Dergisi
-----------------------------------------------

[1] Buhari, Hadis No: 4090

[2] Kurtubi, Al-i İmran 8. ayetin tefsiri

[3] El-Muğni, İbn-u Kudame C: 2 S: 156

[4] El-Muğni, İbn-u Kudame C: 2 S: 155

[5] Haşiyet-u İbn-i Abidin C: 2 S: 11; İanet-üt Talibin C: 1 S: 160-161

[6] El-Muğni İbn-u Kudame C: 2 S: 155