Hamd âlemlerin Rabbine, salât ve selam da O’nun pak Rasûlüne olsun.

Ömür ne kadar da kısa… Hele de günümüzde, dünyanın yüz yılını görenler parmakla sayılacak kadar az. Çocuğunuz oluyor, doğduğu gün daha dün gibi ancak kendisi evlenme çağına, askerlik yaşına gelmiş. Sizin dünkü yaşınızdakiler bugün teyze, amca diyorlar size. Çocuğunuz yaşındakiler makam ve kariyer sahibi olmuş.

Böyle gelişmeler olduğu gibi böyle de öleceğiz bir gün. Ömür çok kısa çok… Ancak buna rağmen hayat çok uzun, hem de sonsuz uzunlukta… Ölen için kullanılan “Hayatını kaybetti.” tabiri ne kadar da tuhaf bir söz. Hâlbuki asıl hayat, ahiret hayatıdır. Yaşadığımız bu yer, olsa olsa bir rüyadır.

Rüya demişken, Nasreddin Hocanın rüyasını anlatmadan geçmeyelim. Hoca bir gece rüyasında zengin bir bey görür. Bey, Hoca’ya dokuz altın verir. Hoca “Yuvarlak hesap on yapalım.” der. Bey kabul etmez. “Dokuz altından zerre fazla vermem.” der. Hoca tam itiraz ederken uyanır bu tatlı rüyadan. Avcuna bakar ki altından eser yok. Hemen gözlerini kapatır, avcunu açar ve “Tamam, tamam, kabul! Dokuz altın olsun!” der.

Hoca elbette biliyordu gözünü kapatınca altını alamayacağını. Ancak anlaşılan o ki, her mesele gibi bu olayda da bize bir ders vermek istemiş. Dünya, rüya gibidir. O rüyada ne yaşadığının önemi yok. Önemli olan gerçek hayata yani ahirete döndüğünde elinde kalandır. Ahirette elin boş kaldıysa, işte o zaman o gerçek hayattan bu rüyaya dönmenin imkânı yoktur.

Dünya rüyadır, ahiret gerçek… Dünya gaflettir, ahiret hakikat… Hz. Ali buyurur ki: “İnsanlar uykudadırlar, ölünce uyanırlar.” Ömürle hayat aynı şey değil mi peki? Neden ömür kısa, hayat uzun dedik? Çünkü ömür, sadece dünyada yaşadığımız ve ecel gelince bıraktığımızdır. Hayat ise, bizzat yaşayanların, o acıyı çekenlerin, pişmanlıkta zirve yapanların yani cehennemliklerin tabiriyle hayatın ta kendisidir.

Cehennemin alevleri arasında duyulan bir çığlıktır bu: “Keşke hayatım için bir şeyler hazırlasaydım.” (Fecr, 24) Oraya gidince anlaşılıyor demek ki; hayat nedir, rüya nedir… Ayet meallerinde ‘bu hayatım için’ şeklinde çevriliyor ama azıcık Arapça bilen fark eder ki ayette ‘bu’ anlamına gelen hiçbir kelime yok. Aslında hayatın tamamı ahirettir işte… Dünya da söyleyip inanmadığımız gibi ‘yalandır’.

Rabbim hayırlı ömür, hayırlı ölüm, hayırlı akıbet nasip etsin cümlemize. Öldüğümüzde güzel bir rüyadan kötü bir gerçeğe uyanmaktan muhafaza buyursun cümlemizi…