Bismihi Teâlâ

Kuşkusuz, Koronalı İki bin yirmi yılı dünyanın seyrini değiştirmeye güç yetirdiği sene olarak tarihe geçecektir. Zira etkisi, etki boyutu uzun süre hafızalarda silinemeyecek ve adından çok söz ettireceği açık…

Hadise sağlık, salgın hastalık ve küresel çapta pandemi olunca haliyle hayatın hemen her yanına nüfuz etti. İslam ümmetinin kıblegahı, camilerin anası, Allah’ın beyti Kâbe uzun süre ibadete kapalı kaldı. Camilerimiz; cumadan, vakit namazlarından yoksun, cemaatsiz günlere gark oldu…

Bu mevsimde milyonlarca Müslüman hac ibadetini yapmak üzere kutsal topraklarda ibadetlerini yerine getiriyorken maalesef bu yıl Kâbe, küresel çapta Müslümanları ağırlamayacak; sayıları on milyonları bulan Müslüman bu heyecanı yaşamaktan mahrum kalacak. Bundan daha acı bir şey var mı?

Hac mevsiminin her adımının paha biçilmez bir değeri vardır. Yani her seansın, her sahnenin bir sedası vardır. Bu ibadeti icra etmeye ilişkin; sözlü-kavli niyetten tutun, tek renk ihrama girerken ki libasın rengine, ‘’lebbeyk Allahümme lebbeyk!’’ Virdi zebunun gür sözlerine, Kâbe’yi tavafa olan dolanım ve devinime… ve daha nice karesi; her birisinin evrensel öğretileri derin hikmetleri çağlardan günümüze gelen ve akan zamanla birlikte sürecek olan eşsiz yanı vardır.

Safa-Merve; farklı coğrafyalardan-dilleri, ırkları, renkleri ayrı- gelen ziyaretçilerini, uğrunda sa'y edenleri görememenin, Hacer’i dramatize etmeye sahne olamamanın trajik halini yaşar!

Arafat-Meş’ar-Mina vakfeleri inananlara ev sahipliğini yapamamanın burukluğunu, Put kıran İbrahim’i canlandıramamanın acısını yaşar!

Mina; farklı ellerle, türlü renklerle, iblis-i Kebir’i taşlatmaya şahitlik ettiği insan selini görememenin üzüntüsünü yaşar!..   

Yani Beytullah; yeryüzü hacı adaylarını kutsal topraklarda ağırlamayışının hüznünü yaşar!

Yeryüzü Müslümanları Ramazan Bayramı’nı büyük ölçüde karantinada geçirdi. Hem pandemiye olan intibak, hem de kurban bayramının özü olan kurban ibadetinin eyleminden olsa gerek bu bayramda ülkeler ciddi kısıtlamalara gitmedi!

Kurban; kurbiyettir, adanmaktır. Bu ibadetin sembol isimleri; İbrahim ailesini tefekkür etmektir. Allah’a yakınlık için en sevdiğini kurban etmektir. Dünyaya bağlayan en somut şey neyse;

  Mal, makam, eşya, para, his, şehvet, enaniyet yani kısaca kulluğa gölge düşüren ne varsa üzerinden atmaktır. Rahman’a yakınlaştıran sabitelere bağlanmaktır.

 Neticede bugün bayram. İslam âleminin bayramını kutlar; esenliğe, vahdete, uyanışa vesile olmasını dilerim.

Kalın sağlıcakla…