Mekke fethi sonrasında müt’a nikâhının kıyamete kadar haram kılındığına işaret eden sahih hadisler bulunmaktadır. (Müslim, “Nikâh”, 20-21, no: 1406). Peygamber Efendimiz’in (aleyhissalatu vesselam) vefatından sonra müt’a yapıldığı ve bunun Hz. Ömer tarafından yasaklandığını savunanlar Câbir’in şu rivayetini öne sürerler: Biz Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) zamanında ve Ebû Bekir döneminde birçok günler bir avuç hurma ve un karşılığında müt’a nikâhı yapardık. Nihayet Ömer, Amr b. Hureys’in meselesinde (müt’a nikâhını) yasakladı (Müslim, “Nikâh”, 16, no: 1405). Muhaddis ve fakih İmam Nevevî hadisle ilgili şöyle der: Hz. Câbir’in rivayet ettiği hadis, müt’anın Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) zamanında haram kılındığı ve mübahlığının nesih edildiği hükmünün müt’ayı yapan ve câiz görenlere (Hz. Câbir gibi) ulaşmadığı şeklinde yorumlanır (Nevevî, Şerhu Müslim IIX, 206).

Müt’a nikâhının haramlığı hususunda âlimler icmâ etmiştir. Mesele, kimilerinin iddia ettiği gibi, mut’anın Hz. Ömer’in kendi içtihadıyla yasaklandığı şeklinde değildir. Çünkü sahabeler bir daha müt’a nikâhı yapmamıştır. Bu da hükmün Hz. Ömer’in ictihadı değil peygamber efendimizin hükmü olduğunun delilidir. Eğer durum böyle olmasaydı sahabeler, Hz. Ömer’e itiraz eder ve müt’ayı devam ettirirdi.

İmam Kurtubî der ki: Rivayetlerin hepsi müt’a nikâhının uzun sürmeyen bir serbestlik sonrasında haram kılındığı yönündedir. (Bu konuda) görüşleri itibara alınmayan râfizîler hariç selef ve halef âlimler haram olduğu yönünde icmâ etmişlerdir (İbn Hacer, Fethu’l-Bârî IX, 217).