GİRİŞ
Son yüzyılda dünya genelinde görülen rejim veya sistem değişikliklerine rağmen, Amerika Birleşik Devletleri (ABD) statik yapısını, seçim sistemi başta olmak üzere, korumaya devam etmektedir. Anglo-Sakson rejimin;
-Nüfusun büyük kısmını oluşturan Avrupa kökenlilerle nüfusları sınırlı Yahudilerin ortaklığını esas alan,
-Siyahileri sorunlu kesim statüsünde gören,
-Latin Amerikalı Hispanikleri de henüz kabullenmeyen yapısı, kendini bütün nitelikleri ile “muhafaza” etmektedir.
Nüfus olarak azınlık, iktidardaki pay bakımından “mutlak çoğunluk” Yahudilerin ülke siyaseti üzerindeki hegemonyası azalmadı, artma yönünde ise gücünün sınırlarına ulaştığından değişim gereği duyulmadı.
Yönetimin, Demokrat veya Cumhuriyetçi başkana bırakılmış göründüğü; temsil, yasama ve denetlemenin senato ve kongre üzerinden icra edildiği ülkede başkanlık seçimleri, bugüne kadar, ülkede bir değişim umudu oluşturmaktan öte, ABD politikalarının dört yılda bir tartışılıp gözden geçirilmesini sağladı. Zira iki partili sistemde hiçbir başkan adayı, ABD için bazı tashihleri aşan vaatlerde bulunmadı. Başkanın kişiliği, statik yapıyı sadece renklendirdi ve ABD'de siyasetin canlılığını koruduğuna dair magazinsel bir değer taşıdı.
Bu statik sistemde, başkanlık seçimlerinin sonuçları, ABD'nin müstakbel başkanının ne yapacağından öte, ABD'nin sözü edilen rejim yapısının icraatlarını hangi başkan adayı üzerinden gerçekleştireceğini haber verdi.
Başkanın şahsı bugüne kadar, izlenecek siyasetin sadece bir simgesi olarak kaldı. ABD'nin son başkanlık seçimlerinin sonuçları da bu statik rejim ve sistem yapısından bağımsız değildir.
Analizimiz, bu peşin hükmü göz ardı etmeden ABD'de 3 Kasım 2020'de yapılan seçimlerde, henüz resmi sonuçlar açıklanmamışsa da delege sayısı bakımından önde olup başkan seçilen Joe Biden'ın muhtemel siyasetini değerlendirmek üzere kaleme alınmıştır.