İslami hizmetlerinden dolayı cezaevine konulan FETÖ yargısı mağduru Yusufi mahkûmlardan M. Ali Geçer’in kızı Yasemin Geçer, babasına yazdığı duygusal mektubunda 32 bayramlık baba hasretini dile getirdi.
İslami hizmetlerinden dolayı 16 yıldır cezaevinde tutulan FETÖ yargısı mağduru M. Ali Geçer adında bir Müslüman babanın kızı olan 17 yaşındaki Yasemin Geçer, 16 yıllık baba hasretini döktüğü duygusal mektup ile dile getirdi.
Yasemin mektubunda, "Babacığım birden seni evde hiç görmeyişim, 16 yıldır mahkûm oluşun, yetim büyüyüşüm aklıma geldi. Yutkundum, boğazım düğümlendi ve birden gözlerim nemlendi, siman karşımda canlanınca ağladım, ağladım, ağladım" diyerek babasına olan özlemini dile getiriyor.
Çeker, mektubun bir başka bölümünde duygularını şöyle ifade ediyor: "32 bayramdır sen benden uzak, ben senden… Sen 4 duvar ile bayramlaşırken ben senin hayalinle bayramlaşıyorum. Ve içten içe yanıyorum baba, yaşayamadığım çocukluğuma ve çocuksu duygularıma yanıyorum. Ama dayanıyorum çünkü sonunda kavuşacağımızı biliyorum."
İşte Yasemin Geçer’in kaleminden o şiir;
Allah’ın selamı, rahmeti, bereketi, inayeti üzerinize olsun. Salât ve selam Resulü Ekrem’e, aline, ehli beytine ve takipçilerine olsun.
“Bir sıcak gülüşüne, boynuna sarılmaya hasret kaldım baba”
Sevgili Canım Babacığım;
Nasılsın? İyi misin? İyi olmanı Cenab-ı Hak’tan niyaz eder. Hasret, özlem ve en içten duygularımla senin ve tüm Yusufi amcaların ellerinden öperim. Maalesef ki geçtiğimiz Kurban Bayramını da bizden ayrı zindanlarda geçirdin. Bu satırları yazarken gözlerim takvim yapraklarına ilişti ve hesaplamaya başladım. 1, 2, 3, 4, 5, … ,25, 26 evet tam 32 bayramdır bizlerden uzak demir parmaklıklar arkasındasın babacığım.
Şimdi bu mektubu okuyunca şaşırmışsındır biliyorum. Yıllardır duygularıma gem vurup sana hiç mektup yazmadım, bundan sonra da yazar mıyım bilmiyorum. Bu kez istedim ki içimi kemiren, yakıp kavuran duygularımı seninle paylaşayım. Yılların hasretini, özlemini nakış nakış mektubuma işleyeyim.
Babacığım birden seni evde hiç görmeyişim, 16 yıldır mahkûm oluşun, yetim büyüyüşüm akıma geldi. Yutkundum, boğazım düğümlendi ve birden gözlerim nemlendi, siman karşımda canlanınca ağladım, ağladım, ağladım. Hem de hıçkıra hıçkıra ağladım. Hocam ne yaptıysa beni yatıştıramadı, yatakhaneye çekildim kâğıt kalemi elime alıp ve yazmaya başladım. Hayallerimde hep sen vardın baba. Bu kapıdan geldiğinde sana doğru koşup baba deyip boynuna sarılıp öpmek isterdim. Sen bu kapıdan bir an olsun gelmedin, kızım deyip öpmedin, boynum büküldü, takatim kesildi, umutlarım yıkıldı, hayallerim hayal olup gitti. Bir sıcak gülüşüne, boynuna sarılmaya hasret kaldım baba.
Ve ben büyüdüm, büyüdükçe içimdeki hasret, özlem ve sana olan sevgimde benimle birlikte büyüdü. Geceleri ve gökteki yıldızları kendime sırdaş edindim. Gözyaşlarımı yastığa, garipliğimi bağrıma akıttım baba. Ben zindan yollarında, çift camlı görüş kabinlerinde, 1 saatlik görüşlerde, anne babam eve ne zaman gelecek diye sormakla büyüdüm baba.
Çocuklar babalarını nasıl tanır bilmem ama ben seni demir parmaklıklar arkasında, askerlerin arasında, görüş bitti diyen gardiyanların sözlerinde, gece yarısı uykumdan kaldırıp babana gidiyoruz kızım diyen bağrı yanık annemden tanıdım baba, seni kış günlerinde zindan kapısında kuyruklarda tanıdım baba. 16 yıldır babam bu bayram gelir dedim; ama bu hiç olmadı. Her bayramda boynum büküktü, sensizliğimi ta kalbimin derinliklerinde hissederdim baba.
Ve bir bayram daha geldi, geçti sen benden uzak, ben senden… Sen 4 duvar ile bayramlaşırken ben senin hayalinle bayramlaşıyorum. Ve içten içe yanıyorum baba, yaşayamadığım çocukluğuma ve çocuksu duygularıma yanıyorum. Ama dayanıyorum çünkü sonunda kavuşacağımızı biliyorum. İnnellahe meassabirin, muhakkak ki Allah sabredenlerle beraberdir. Tüm Yusufi amcaların ellerinden öper, tez zamanda aramızda olmalarını Rabb-i Rahimden niyaz ederim. Selam ve dua ile.(Mehmet Fatih Akgül-İLKHA)