Takriben iki ay kadar önce Batman'da kitap fuarı olacağı ve imza gününe katılıp katılamayacağım sorulunca katılabileceğimi belirttim. Son hafta yani geçen cumartesi-pazar son iki günüydü. Ayın 21'inden 29'una kadar süren bu fuar, katılım açısından da doğrusu müthişti.
Batman'da ilk kitap fuarı olan bu etkinlik görülmesi/uğranılması gereken bir etkinlikti. Özellikle öğrencilerin akın akın gelmesi, ailelerin çocukların ellerinden tutup getirmesi imrenilen bir manzaraydı.
Bu güzelliklerin yaşanmasında dikkatimi çeken husus kurumlar arası işbirliğinin ne kadar önem taşıdığıydı. Fuar alanı olarak tahsis edilen büyük çadırın üniversitenin merkez kampüsünde olması halkın uğraması için bir kolaylıktı. Gerek dışardan gelen gerek yereldeki yazarlara sağlanan kolaylıkların çekici olması ayrı bir avantaj oldu. Öyle ki zaman zaman yurtdışı kitap fuarlarına katıldığımızda karşılaştığımız değerli bazı yazar büyüklerimiz de dahil olmak üzere tanınmış birçok sima vardı.
Valiliğin dışardan gelen yazarları havalimanında karşılaması, kahvaltı ve yemek, yanısıra hotel gibi ihtiyaçları son derece düşünülmüş ve hazırlanmıştı. Mihmandarlığımızı Anadolu Lisesi İdarecilerinden değerli Kadir hocamızın yapması ayrı bir güzellikti. Tebessümün eksik olmadığı yüzü, sıcak ve samimi tutumları insanı mahçup ettiriyordu. Valiliğin öğrencilere verdiği kitap alışveriş kuponları öğrenciler için heyecan verici ve sevindiriciydi.
İşin içinde İl Milli Eğitimin ve Belediyenin katkılarının olması fuarı hareketli kılıyordu. Öyle ki hangi belediye aracına ve şehrin caddelerine baksaydınız fuarın reklamlarını mutlaka görürdünüz. Milli Eğitimin de öğrencileri fuara teşvik etmesi, öğretmenleriyle grup grup gelmeleri alanı hareketli kılıyordu.
İstanbul'dan 06.00'da yola çıkınca Kadir Hocam ve şoför arkadaşımız bizi iki saat sonra karşılayıp sabah kahvaltısı niyetine büryan yemeye götürdüler. Güzel bir büryandan sonra fuar alanı olan üniversite kampüsü karşısındaki güzel bir otele dinlenmek üzere götürdü. Aynı gün kimimiz öğleden sonra kimimiz de saat 11.00 civarında fuar alanındaki standlara gittik.
Okuyucuların kitaplarımızı imzalı olarak almak istemelerinin yanı sıra kimi öğrenciler de özel hatıra defterlerine bir şeyler karalamamızı hatıra niteliğinde istiyordu. Hatta 12 yaşlarında bir kız öğrenci, defterine “Nasıl yazar olabilirim?” sorusunu yazmış ve cevabını eklememizi istemişti. Kimbilir kaç yıl sonra bu defter açılacak ve tebessüm edilecekti. Belki de ileride karşımızda güzel bir yazar bulmuş olacağız.
Bu fuarda en çok zorlandığım şey resim çekmek oldu. Özellikle gerek öğrenci olsun gerek yetişkin olsun bayanlarla teke tek fotoğraf çekme isteği konusunda zorlandım. Prensipte bir bayanla yanlız olarak fotoğraf veya selfi çekmem. Bunu grup olarak veya birden fazla olunca red etmeyeceğimi söylediğimde gördüğüm olumlu duyarlılık karşısında sevindim doğrusu. Kimilerinin de bebekleriyle fotograf çektirme talepleri tebessüm ettiren şirin bir mevzuydu.
Böylesine renkli ve hareketli olan bu fuarda gençlerin varlığı daha çok göze çarpıyordu. Belki öğrencilerin varlığına bağlansa da ben, hüsn-ü niyetimi muhafaza ederek Batman gençlerinin okumada duyarlı olduklarına bağlıyorum. Zira anne-babaları da fuarda eksik olmuyorlardı. Bu kızıma, bu oğluma, bu da eşime hatta kendime diyenlerden tutun da hediye niyetine alanlar ve imzalatanlar çoktu. Hem sevindirici hem de ümitlendirici olan bu yaklaşımlar beni epeyce düşündürdü.
Bu fuara katkıda bulunan başta Batman Valiliği olmak üzere Belediye'ye, Milli Eğitim Müdürlüğü'ne ve Üniversite Rektörlüğü'ne hususen teşekkür ediyor, bundan sonraki yıllarda da bu fuar için aynı işbirliğinin devamını diliyorum. Gönlümüzden geçeninse bu fuarın her yıl geleneksel bir hüviyete bürünmesidir. Emeği geçen herkese ve özellikle Batman halkına gösterdikleri teveccühten dolayı tekrar teşekkürü borç biliyorum.