Başbakanı dinledik, bu işin geri dönüşü yok, dershaneler kapatılacak.
Çünkü bu dershanelerin öğrencileri yüzde doksan beş oranında Fen Lisesi ve Anadolu Lisesi öğrencileridir. Yani devletin liselerinde yetişen başarılı öğrenciler. Dershaneler bu öğrencilere bir takım sınav tekniklerinden başka bir şey vermiyor, buna gerek de yok. Zaten kazanacakları besbelli olan bu öğrencilere sınav sonunda dershanenin tişörtünü giydirerek reklam yapmak kalıyor.
Ve bu Anadolu ve Fen Liselerine zaten zeki öğrenciler gittiği gibi üstelik bunlar hep zengin çocukları. Dershanelerin nerede zeki ve zengin öğrenciler varsa onların üzerlerine abandığı zaten hepimizin gözleri önünde cereyan etmiyor mu?
Dershaneler bu ithamlarla karşı karşıya kaldıklarından dolayı arada bir fakir ama zeki öğrenciyi de okutup bu birkaç istisnayı da durmadan reklam etmektedirler.
Meslek liselerinden bu dershanelere gidenlerin oranları yüzde onun biraz üzerinde. Doğu ve Güneydoğu’da dershanelere gidenlerin genel oranı da oldukça düşük seviyede.
Kısacası, zengin ve zeki öğrencilere bir takım sınav teknikleri vererek üniversite kazanmalarından dolayı bu dershanelerin “Türkiye’de eğitim bizim elimizdedir!” havasına girmelerini bundan sonra hiç kimse yutmayacaktır.
Ve Türkiye’deki dershanelerin yüzde yirmi beşi cemaate aittir. Ve cemaatin dershane dışında bir sürü okul faaliyetleri var, özel okullar ve üniversiteler, pansiyonlar, öğrenci evleri… Bunlara hiç kimse bir şey söylemiyor.
Buna rağmen sadece bu dershanelerin kapatılacak olmasından dolayı başta Hocaefendi olmak üzere ona ait medyanın kopardığı feveranı görüyorsunuz değil mi? Bunu yapanları Firavunlukla, despotlukla itham ettiler.
Sonra bu sözlerin çok çirkin kaçtığını, yapılan çığ gibi itirazları gördüklerinde güya özür dilediler. Fakat ilginçtir ki bu sözlerinden bu bakış açılarından vazgeçmediler. Sadece “Firavun’a giderken çok yumuşak söylenmesi gerektiği konusunda birbirlerini uyardılar. Yani bunu yapanlar Firavundu.
Ne İmam-Hatiplerin ve Kur’an Kurslarının kapatıldığı, ne örtünme mücadelesinin verildiği, ne Ortadoğu’da Siyonist saldırılar karşısında yani hiçbir acı günlerinde Müslümanların yanında olmayan Hocaefendi ve cemaatin dershanelere dokunulduğunda bu şekilde saldırganlaşmaları ibretle izlenmektedir.
Merak etmeyin, bugünler de geçecek, dershane pürüzü de aşılacak. Yani dershaneler kapatılacak, buna rağmen cemaatle hükümet arasındaki pürüz şimdilik atlatılacak veya geçiştirilecek. Çünkü bu çok basit ve küçük bir çatlak.
Asıl mesele, bu camia ile bütün İslami camialar arasındaki ciddi ve derin görüş ayrılıkları devam edip gidecek, yeri geldiğinde su yüzüne çıkacak.
Başta Hocaefendi olmak üzere cemaatin tavanı sadece mevcut Hükümetle değil, Türkiye’deki İslami düşünceye sahip büyük bir kesimle birçok ciddi meselede ayrı düşünmektedir.
Başta İsrail’e bakış açısı;
Hocaefendinin Mavi Marmara şehidleriyle ilgili açıklamaları, son yıllarda vuku bulan İsrail-Filistin, İsrail-Lübnan çatışmaları esnasında asla unutulmayan açıklamaları sadece o an için ağzından kaçmış hatalar değildir. İsrail’le ilgili kırmızıçizgileridir. Yeri geldiği zaman kendisini gösterecektir.
Aynı şekilde bugün dünyanın dört bir yanında Müslümanların emperyalizme karşı verdiği fiili mücadelede onların yanlarında yer alma bir yana daima karşılarında görmüşüzdür ve bu gidişle görmeye devam edeceğiz.
Diyalog başlığı altında yürütülen faaliyetler ve başta Hıristiyan ve Yahudi dünyasına bakışı da hiçbir zaman Türkiye’deki söz konusu büyük İslami kesimlerce kabul görmemiştir.
Hocaefendi ve cemaatinin bu kırmızıçizgileri sadece satırlarda kalmayacaktır, yeri geldiğinde iç siyasete yansıyacaktır, etkin oldukları devlet kurumlarında kendisini gösterecektir.
Hakan Fidan olayı İsrail ve ABD kırmızı çizgilerinin bir gereği olduğunu bilmeyen kaldı mı?
Yeri geldikçe onların bu kırmızıçizgilerinin onlara daha neler yaptıracaklarına hepimiz şahidlik edeceğiz.
Bütün bunların yanında dershaneler konusu gerçekten ufak bir çatlaktır ve göreceksiniz aşılacak, kapatılacak ve unutulacaktır. Şimdi siz asıl büyük çatlakları izlemeye çalışın.