Eğitim, doğumla başlayıp ölümle son bulan edimsel süreci ifade eder.
İnsan hayatının her evresinde en kıymetli hazine eğitimdir.
Niçin eğitim?
Eğitim kriterini önceleyip gerekçelerini temellendirelim.
Allah’ın kelamına hadis ve salaya ezan diyen, kelime-i şahadet denildiğinde kelime-i tevhidi okuyan Müslümanlara eğitim şarttır.
Mürekkebin akmadığı yerde kan akar.
İlim Çin’de de olsa öğreniniz.
Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum.
Rabbimizin peygamberine ilk ayeti: “Oku!”
Atalarımızın bize mirası okuyun, okuyun, okuyun, yine okuyun.
Bir toplumun nezaketi onun eğitimiyle alakalıdır.
Beşikten mezara kadar ilim öğreniniz.
Bir okul bin hapishane kapatır.
Âlimin mürekkebi şehidin kanından efdaldir.
Enformasyon, bilgi çağında yaşadığımız için bu konuda vazgeçilmeyen kaynaklardan biri de insandır.
Çinliler, ‘’Buğday yetiştirmek istiyorsan bir yıl,
Ağaç yetiştirmek istiyorsan on yıl,
İnsan yetiştirmek istiyorsan yüzyıl emek sarf etmek gerekir.’’ demişler.
Geleceğin mimarları olan gençlerin, eğitime bakışları dışında yöntem ve tekniklerini belirginleştirmeleri gerekir.
Nedir bu yöntem ve teknikler?
Öğrencilerin inanarak çalışmaları, çalışırken inanmaları gerekir. Sokrates, ‘’Bildiğim bir şey varsa hiçbir şey bilmediğimdir, hiçbir şey bilmediğinden çok şey öğrenebilirim’’ demiştir. Kelime-i tevhitte de bunu görebiliyoruz. Önce bütün ilahları yok sayıyoruz daha sonra tek olan Allah fikrine varıyoruz.
Dolu olmak için öncelikle boş olmak gerekir.
Yarım yamalak bilgileri zihnimizden silerek yeni bir sayfa açmalıyız. Eksik olan bilgiler, bilgi transferinde bizi olumsuz etkileyecektir. Bilgilenirken düzenli programlı bir şekilde bilgilenmeliyiz. Düzensizliği düzen haline getirmemeliyiz. Bu süreçte istek ve istikrar önemlidir. Bütün duyu organlarımızı harekete geçirmeliyiz. Bir düşünürün dediği gibi, ‘’Bir duyusunu kaybeden her şeyini kaybetmiştir.’’
Bilgi sahibi olmak için konuyu önceden gözden geçirmemiz, hazırlıklı olmamız gerekir.
Öğretmenimizi iyice dinledikten sonra not almalıyız. Unutmayalım ki söz uçar yazı kalır.
Daha sonra tekrar yaparak unutmayı azaltmalıyız.
Niçin Fatiha süresini unutmuyoruz?
Çünkü en çok tekrarladığımız sûredir, duadır. Tekrarlardan sonra konularla ilgili testler çözüp konularımızı pekiştirmeliyiz. Unutmayalım ki her sonuç bir başlangıç, her başlangıç bir sonuçtur.
Yapabileceğimiz şeyleri yaparsak şaşırılacak sonuçlar alacağız.
Bir sonraki yazımızda eğitimin olumsuz taraflarını yazacağız inşallah.
Selam ve dua ile…