Memleketimizi en çok etkileyen kriterlerden biri şüphesiz eğitimdir. Milyonlarca öğrencinin sınava hazırlanması, okula başlamaya hazırlığı bunun en güzel örneğidir. Eğitim çok değerli ve önemli olduğu için tarih boyunca eğitim hep gündem edilmiş ve önemine atıfta bulunulmuştur. Böyle düşünen insanlar çoğu zaman eğitimin maddi ve manevi kazanımlarını düşünerek eğitimi ekonomiyle özdeşleştirmişlerdir.
Bu pencereden bakıldığında ebeveynlerin çocuklarını çarşıya pazara götürüp defter, kalem, silgi alması kısacası yaptıkları harcamalar eğitimin ekonomiyle ne kadar iç içe olduğunu daha rahat müşahede edebiliriz. Eğitim için seferber olan ailelerin durumunu gördükçe inanın çok hüzünleniyorum.
İnan ki öyle ailelerle karşılaşıyoruz çocuklarını nasıl giydirecek, nasıl okul eşyalarını alacak diye kara kara düşünmeleri bizleri ciddi ciddi endişelendirmekte. Çocukları için endişelenen eğitime değer veren bu mağdur kitleye ziyadesiyle el uzatılması lazım. Her ne kadar rahmet eli, elini uzatsa da bütün ellerin uzanması lazım. Bugün komşunun komşuya muhtaç olduğu gündür. Bugün çocukların sevinmesi gereken gündür, bugün mağdurların yetimlerin ihtiyaçlarının tedarik edilme günüdür, bugün toplum olarak topluca yardım etme günüdür. Bugün sevap işlemek için bir fırsattır. Vicdanların kendini bulması, kalplerin ritimlerini yakalaması için lütfen bu fırsatı kaçırmayalım.
Sadece ekonomik kriz deyip uzaklaşmayalım. Bazen ekonomik kriz bazı insanlar için bir fırsattır. Çoğu insan bunu maddi anlamda düşünürken bu krizin manevi tarafının olduğunu unutmayalım. Belki de cennete bilet almak için bir vesiledir. Tarihsel gelişim içinde yaşanılan olaylara baktığımızda yük hep fedakar insanların sırtında taşınmıştır. Bugün de bu yükü kaldırmak, taşımak bizlere veya bizim gibi eğitime değer veren insanlara kalmıştır.
Eğitimin ramazanı dediğimiz bu ayda bütün değer ve inanç sahibi insanların bir öğrenci kollaması, gözlemesi, giydirmesi en büyük yatırımı ve kazancı olacaktır. Belki de bizler de mağduruz diyeceksiniz, çok haklı olabilirsiniz. Fakat yetiştiğimiz kültür, yetiştiğimiz çevre bizlere öyle bir ahlak vermiş ki bizler kendi dertlerimizle ilgilenirken başkasının derdini de dert edinmişiz. Bizlerin ihtiyacı varken başkalarının ihtiyacını gidermek bizim için ödev olmuştur. Örnek aldığımız Hz. Ebubekir(r.a), Hz. Osman(r.a) ve diğerleri hep öyle yapmıyorlar mıydı?
Bugün insanlar, işlerinin düzelmesi için çok kazanç elde etmek için belki de milyonlar, milyar dolarlar verip reklam yapıyorlar. Belki de bu kadar parayı harcayarak kendilerini de tanıtmış oluyorlar. İnanın ki tarihte öyle insanlar var ki belki paraları pulları olmamış fakat samimi ihlaslı yaptıkları küçük yatırımları onları gönüllere taşımıştır. Bu küçük yatırımlar sayesinde tarihe geçmişlerdir, örnek olmuşlardır.
Bizler de insanlara, insanlığa örnek olmak istiyorsak nasıl ki ramazan ayında hiçbir fikre, zikre bakılmaksızın insanlara, insanlığa el atıp mağduriyetlere merhem olduysak bu eğitimin ramazanında da bu örnekliği göstermeliyiz. Belki de bu eğitimin ramazanında yaptığımız, yapacağımız küçük yatırımlar her iki dünyamızın mutluluğuna vesile olabilir.
Selam ve dua ile…