Bir zamanlar ulemanın haksızlıklara karşı ümmeti uyarmayışından, zalimlere karşı hakkı haykırmayışından şikâyetçi olur “sessizliğiniz bizi öldürüyor” derdik. Ancak şimdi öyle bir hale geldik ki, ulemanın çok sesliliği nedeniyle öldürülüyoruz.
Kâfirlere, zalimlere, fasıklara karşı hakkı haykırması gereken ulema, avazının çıktığı kadar birbirlerine bağırıyor. Birbirlerinin ne kâfirliğini, ne zalimliğini, ne fasıklığını bırakıyor. Eskiden günlerce yürüyerek ilimlerinden bir kırıntı edinmek istenen ulema TV kanal(izasyon)ları vasıtasıyla adeta üzerimize dökülüyor. Buna yazılı ve sosyal medyayı da eklediğimizde futbol taraftarından çok ve daha fanatik taraftar kitleleri oluşuyor.
Kâfirlerin ve zalimlerin kendilerinden emin oldukları zamanın ulemasının dilinden münhasıran Müslümanlar emniyette değil maalesef! Bunların dil yaraları kılıç yaralarından beter. Sessizlikleri değil konuşmaları daha çok kan dökülmesine daha çok ölümlere neden olmaktadır.
“İki sınıf insan var ki, onlar düzelirse bütün insanlar düzelir; onlar bozulursa herkes bozulur; Ulema ve Ümera.” Hadisini duymayanımız yoktur. Toplumumuzun bozulduğuna ihtilaf olmadığına göre Ulema ve Ümera bozulmuştur diyebiliriz. Kanaatimce ümeranın bozulmasında da ulemanın etkisi inkâr edilemez.
Fanatik taraftar, hocasından bir ayet ve hadis dinlediğinde onun anlamını ve onunla nasıl amel edeceğini düşünmekten ziyade bunun üzerinden karşı tarafa nasıl giydirileceğini düşünüyor. “Bu cemaatin düşmanları kimler ya da bu cemaat kimlere karşı” denildiğinde hemen akla bir başka İslami cemaatin gelmesi yeterince kaygı verici değil mi? Aslında hemen akla kâfir, dinsiz, Marksist seküler bir topluluğun gelmesi gerekmez miydi?
Ulemanın bu şekilde birbirlerine kin ve nefret kusması laik/seküler kesime muazzam bir keyif veriyor. İslam'a davet edenlere “hangi İslam'a, hangi dine, hangi mezhebe, hangi hocaya gelelim!?” diyorlar. Biraz ağır olacak ama sanırım bu ulema da kendilerine gelmeyecek bir dinsizin diğer cemaatlerden birine gitmektense yerinde kalmasına çoktan razı olacaktır.
Yaklaşık on beş yıldır devam ettiğim bir ders halkasında tefsir, hadis, siyer ve fıkıh derslerini okuyorduk. Tefsir dersinde Kur'an-ı Kerim'i baştan sona (birkaç tefsirin taranması suretiyle) bitirdik. Şimdi de tefsir dersi yerine “tekfir” dersi okuyoruz. Birkaç haftadır şii'lerin kâfir olduğu konusunu ulemadan birinin kitabından okuyoruz. Nurcuların, tasavvufçuların, particilerin, devlet memurlarının (imamların), çocuklarını okula gönderenlerin kâfir olduklarını anlatan kitapları yazanlar da maalesef ulema!. Bunların bizim derslerde okunmayacağını biliyorum ancak yine biliyorum ki bu kitaplar da başka ders halkalarında okunuyor.
Asli kâfirler mümin kardeşlerimizi katlettiğinde, hapsettiğinde, namuslarını ayaklar altına aldığında birilerimiz kahrolurken birilerimiz onları tekfir ettiğimizden yürek soğutacaktır. Mesela ulema birbirini tekfir ile meşgul iken kâfirler Müslümanları guruplar halinde terör listelerine aldırıyor ve icabına bakıyorlar. Terörist olduğu konusunda üzerinde neredeyse mutabakat oluşturulan IŞİD'e yenileri ekleniyor. Kâfirler kendileri için tehdit olarak gördükleri her bir İslami cemaati silahlı olsun olmasın terör listesine eklemekte tereddüt etmiyor. İhvan'dan Ahrar'a, Hizbullah'tan Hamas'a terörist listesine alınanlara yenileri ilave edilecektir.
Kâfirlerin ileri karakolu olan bir örgütün 17/25 Aralık operasyonunda başarılı olsaydı şimdi terör listesinde olmayacağını düşünen bir camia kalır mıydı? Küresel niteliği tartışmasız bu operasyonun bittiğini mi sanıyoruz. Bu operasyonu yürüten örgüt başarısız olabilir. Ama bir başka örgüt ve ya kurum aracılığıyla yeni operasyonların olmayacağı düşünülmemelidir. Mesela İHH başkanı Bülent YILDIRIM “hükümete rağmen yürürlüğe konulan sözleşmeleri, anlaşmaları imzalayan bürokratlardan” söz etti. Bu bürokratlar kim, kimin adına çalışıyorlar, bunlar yeni operasyon gücü mü? Güçlerini ve cesaretlerini nereden kimden alıyorlar. Bu konular Ulemayı ilgilendirir mi? ilgilendirmez. Ama biz bu konular üzerinde kafa yormak, tehlikeyi erken fark edip gereğini yapmak zorundayız.
Bu yazı da bu maksatla yazıldı ya! Yoksa maksadım ulemamıza saygısızlık değildir. Kuşkusuz yukarıda anlattığım niteliklerden uzak bize güven veren bir kısmı zindanlarda olmak üzere mücahit ulemamız da mevcuttur. Allah onları muhafaza etsin. Amin.