Tam bir genel af dönemine girmiş bulunuyoruz.
Zira Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur:
"Her kim Kadir Gecesi'ni imanla ve de Allah'tan umarak kıyamda geçirirse işlediği günahlar affedilir!"
Sübhanallah!
Ne büyük bir genişlik!
'Kadir'şinaslığın zirvesi..
Şöyle der gibi:
"Madem varsın..
Madem seni yaratmışım..
O halde, hadi seni affediyorum.
Yeter ki buna inan!
Tam bir teslimiyetle buna güven!
Bana güven, inan!
Başkasına da bakma!
Ne umuyorsan da sadece benden um!"
Bundan daha muazzamı,
Bunun her sene aynı vakitte tekrar edilmesi..
Bir de Cebrail aleyhisselam dahil, melekler o gece iner.
Ve de "Tüm işler için"..
İnsanların muhtaç olduğu, muhtaç olacağı..
Bildiği, bilmediği..
Tüm hayırların celbi,
Bütün şerlerin def'i için
Genel af ilan ediliyor!
Ve de tüm istekler için, başta Cebrail olmak üzere, Melekler iniyor.
Bundan öte bir arzusu olabilir mi insanın?
Yapılacak tek şey, bu gecelerde "kıyam etmek"..
Yani "Allah'a bir iman ve güvenle" istemek..
Sadece bu..
Gerçekten, sadece bu..
Hatta belki bu on gecenin tümü bile değil..
Efendimiz aleyhissalatu vesselamdan gelen bir rivayete göre:
"Kadir Gecesi'ni Ramazan'ın son on gününün tek sayılı olanlarında arayın."
Daha ne olsun ki..?!
Bunu da yapmıyorsa insan...
Ona anca Efendimiz aleyhisselamın şu tehdidi hatırlatıcı olabilir:
"...Her kim de Kadir gecesinin hayrından mahrum olursa, o artık mahrum kalmıştır!"
El iyazu billah!
Rabbim, sen bizi de bu mübarek günlerin hatırına mağfiret olunanlardan eyle!
Ramazan'a eriştiği halde mahrum kalan, uzaklaştırılan şekavet ehlinden eyleme!
"Allah’ım! Sen gerçekten hep affedersin,
Affetmeyi de çok seversin.
O halde beni de affet!"