Çobanın biri dere kenarında koyunlarını otlatıyormuş. Birden bire bir yağmur bastırmış. Ama nasıl bir yağmur? Sanki gök delinmiş de akıyor mübarek. Bir anda dere taşmış, büyük bir sel olmuş. Çoban o tarafa gitmiş bu tarafa gelmiş, bir türlü yol bulamamış geçmek için. Kara kara düşünürken birisi yanına gelmiş.
-Hayrola çoban kardeş ne düşünüyorsun böyle?
-Koyunlarımı karşıya geçirmek istiyorum, ama bir yol bulamıyorum.
-Bundan kolay ne var?
-Nasıl
-Şimdi bak, önce birkaç koyunu suya atalım, bakalım karşıya geçebilirler mi?
-Tamam
Koyunlar suya atılmış. Ama sel suları koyunları alıp götürmüş. Adam çobana böyle olmadı demiş. Bu sefer grup olarak gönderelim belki suyu yarıp karşıya geçerler.
-Tamam, öyle yapalım.
On beş yirmi koyunu suya atmışlar ama sel suları onları da alıp götürmüş.
- Böyle de olmadı. Bu sefer toplu gönderelim belki suyu yarıp karşıya geçerler.
-Tamam, öyle yapalım.
Koyunları hep beraber suya bırakmışlar. Suya atlayanı sel almış götürmüş. Adam koyunları durdurana kadar elinde birkaç tane tek kalmış.
-Bu da olmadı, şimdi ne yapalım demiş çoban.
Adam dönüp koyunlara bakmış sonra da çobana dönmüş, demiş ki ‘sen bana koyunlardan haber ver, sende koyun kaldı mı? Sende koyun varsa bende fikir çook demiş!
PKK’nin meselesi de aynen bu misal gibi. Bir gün gençleri şemsiye ile gönderiyor heronlar tespit edip işlerini bitiriyor. İkinci gün onları alüminyum folyoya sarıp gönderiyor heron onların da işini bitiriyor. Üçüncü gün gizli gizli sızmaya çalışıyor, heronlar onları da tespit edip işini bitiriyor. Başka zaman mağaralara saklanıyorlar heronlar yer tespiti yapıyor. Asker operasyon yapıp yine işlerini bitiriyor. Olmadı sınır ötesine geçiyorlar ama bu sefer uçaklarla operasyon yapıyorlar.
Bak bakalım sende adam kalmış mı? Sende adam varsa gönderecek, Türkiye Cumhuriyetinde denenecek silah daha çook var!
Ey PKK artık bu gençleri koyun gibi kullanmaktan vazgeç. Silahlı eylemlerin miadı doldu. Zaten yaptığın eylemler de ancak Kürt halkını katletmeye yarıyor.
Bu akılsızca eylem ve söylemlerin yüzünden nice genç heba oldu! Yaşadığın seksenlerin kafasından sıyrıl artık. Mağaralardan çık da biraz insanlara ve medeniyete karış. Zaman değişmiş, senin mağaralara saklandığın zaman geride kaldı. Peşinde koştuğun ideolojinin alıcısı kalmadı. Silahlı mücadele artık yol değil.
Kürt gençlerini bile bile ölüme göndermekten vazgeç. Bu kadar kan ve gözyaşı yetmedi mi?
Ey Kürt halkı, her gün çocuklarını heronlara kurban eden bu adamların peşinden ne zamana kadar gideceksin? Ne sana ne de çocuklarına zerre kadar acımıyorlar!
Ne zaman uyanacaksın?