Bismihi Teala
Zorlu süreç,
Stresli bir gidişat,
Evvela sıhhatle sınandığımız bir rea-
lite ve neticede asrın insanın belki de bir çeşit imtihanı…
Şahsen beni en çok düşündüren; hayatın birinci aşamasında olan masumlardır.
Bu süreçteki eğitim ve öğretimleridir:
Akli, kalbi, bedeni olarak gelişimleri…
Peşinen inancımız;
“Bu nesil kayıp nesil olacaktır.”
“İlkokula başlayan bir öğrenci bir solukta 1’den 4’e geçecektir.”
“Diğer kademelerden de sayısal olarak bulunduğu sınıftan iki sıçrayışla üst sınıfa geçecektir.”
Elbette -el hak- her birinin doğruluk payı yok değil!
Bu serzenişler yabana atılacak türden endişeler de değil,
Suçlu avına çıkmak da çözüm olamıyor.
Hele hele öğrenilmiş çaresizliğe prim verecek kredimiz de olamaz…
Lakin böyle karamsar havayı soluyup, kâbuslar üretme ve yansılarla da bir yere varamayız!...
…
Ancak dayanışmayla, “Gün bugün deyip” ,
İyilik-birr seferberliğiyle çok şeyin
üstesinden gelinemez mi?
Hakikaten cüzdanı bir tarafa bırakıp, vitrine çıkıp,
‘temcid pilavı’ sunumlarından vazgeçelim.
…
Erdem olan; kendimizle yüzleşmektir,
-BİRİNCİ ADIM: Ellerimizi şakaklarımıza koyup gözlerimizi uyanık tutalım,
-İKİNCİ ADIM: Beyin ve işitme yetimizi sahiden kalpten gelen sese yönlendirelim,
Şimdi ‘vicdanla’, ‘izanla’ muhasebe yapalım:
Eminim tavandan tabana her birimiz kendimizi bu pencereden görebiliriz.
…
Karnemiz nasıl?
Başta MEB, sonra mutfağa doğru her birimiz!
Öz değerlendirme…
Akran değerlendirmesi…
Valideyn değerlendirmesi…
Öğretmen değerlendirmesi
Öğrenci değerlendirmesi…
Ayrıntıya girilirse metraj uzayıp gider.
Sonuç ne?
……………………………………………………………………….
Eminim bu süreçte ciddi bir imtihandan geçiyoruz.
Belki de en zor imtihanlardan birisinden.
Eğitim gibi hayati bir meseleyi ne kadar önemsedik?
Daha doğrusu eğitim gibi bir davamız bir derdimiz var mı?
Dijitale erişimin zor olduğu en uzak diyarlara acil eylem planımız oldu mu?
Ya da ne kadar uygulamaya konuldu?
İşin en aktif konumunda olan eğitimcilerimiz bir yandan veliyi öte yandan öğrenciyi ne kadar izledi?
Bilgi ve motivasyonu gerçekten sağladı mı?
Öğrencinin devam ve takibini ne sıklıkta yaptı?
Velinin destek ve katılımını ne kadar sağladı?
Anne-babalar olarak; valideynler iletişim ve etkileşimi ne oranda yaptı?
Asıl mürebbi olarak çocuğunu ne kadar öncelikli kıldı?
Ev ortamında nitelikçe ne kadar zaman geçirtti?
…
Açıyı geniş tuttuğumuzda ‘iğneyi kendimize çuvaldızı ele batır.’ deyişine getirir…
Eğer öğrenci çevirim içi ders ismi altında çevirim içi oyunla iştigal halindeyse;
Burada iş mecrasından çıkmış demektir.
….
Etraflıca düşündüğümüzde;
Sahiden karnemiz nasıl?
Ya da arda gelen adımı atmak için ön-
celiğimiz ne olacaktır?
Kalın sağlıcakla…