Mardin'in Nusaybin ilçesinde yaşayan Rukiye adlı yaşlı kadının, resmi kayıtlarda bir kaydı bulunmadığı için yaşı ve soyadı bilinmiyor.
Hem zihinsel hem de yürüme engelli olan Rukiye hanımın vefat eden eşi de engelli biriydi. Resmi bir kayıtları olmayan ailenin çocukları başka bir ailenin nüfusuna eklenmiş ve Ernes soyadını almışlar.
Nusaybin'in Fırat Mahallesi'nde yaşayan aileden 3 kişi engelli ve çoğunlukla komşularının yardımlarıyla geçiniyor.
Kendisi de engeli olan Leyla Ernes, annesi Rukiye'nin hem zihinsel hem de yürüme engelli olduğunu, engelli kardeşinin bakıcı maaşıyla geçinmeye çalıştıklarını söyledi.
Okuma yazması olmadığından engelli maaşı almak için ne yapılacağını dahi bilmediklerini Kürtçe anlatan Leyla Ernes hayırseverlerden kendilerine uzanacak bir yardım elini bekliyor.
Engelli olduğu için konuşmakta güçlük çeken Leyla Ernes derdini komşusunun yardımıyla mikrofonlara şöyle aktardı:
"Annem Rukiye'nin ailesinin soyadını dahi bilmiyorum. Yılardır zihinsel, ayaklarından engeli ve kimliksiz yasıyor. Babamız daha biz küçükken öldü. Annemizin kimliği olmadığı için Cizre’de bir kadının nüfusuna kaydedildik." ifadelerini kullandı.
Kardeşim Mehmet Ernes'in de kendileri gibi engelli olduğu için sadece onun bakıcı maaşını aldıklarını belirten abla Ernes, "Engeli olmayan kardeşim Abdusselam Ernes yılardır inşaatlarda çalışarak bize bakmak zorunda kaldı. Bir de hayırsever komşularımızın yardımlarıyla yılardır bugüne gelebildik. Bizim okuma yazmamız olmadığından dolayı kendim ve kardeşim için de engeli parası almak için ne yapılacağını bilmiyoruz. Anneme bebek gibi bakılması gerektiği için masrafı çok oluyor. Bu yüzden hayırsever ve yetkililerden bize yardım edilmesini istiyoruz." diye konuştu.