Gençlik yıllarımızdı bir Allah dostunu ziyarete gitmiştik, fırtınalı bir saate denk gelmişti. Bizi bahçe kapısında karşılamıştı. Eve doğru ilerlerken kenardaki kümesin önünde durdu ve eliyle tavukları işaret etti. Fırtınadan dolayı hepsi bir araya toplanmış, birbirlerinin kanatlarının altına girmiş, sanki hepsi bir tek yumak gibiydi.
“Biraz evvel görecektiniz bunları, ibik ibik olmuşlar boğuşup duruyorlardı, hele şu horozlar birbirlerini kan içinde bırakmışlardı. Fırtına çıkınca döğüşü bıraktılar, gördüğünüz gibi kafalarını birbirlerinin kanatlarının altına soktular.” Bir kaç adım attıktan sonra durdu, bize döndü;
“Diyorum ki Müslümanlar olarak biz de hiç olmazsa böyle fırtına esnasında kavgayı bıraksak, birbirlerimizin kanadının altına sokuluversek...”
Sadece kümes hayvanları değil fıtratları gereği birçok hayvan topluluğunun aynı fotoğrafı sergilediklerini görürsünüz.
Aslında insanlar da böyledir, bazı tehlikeli durumlarda bir araya gelirler, birlikte korunurlar bir adım daha atarak birlikte savunma yaparlar.
Müslümanlar olarak böyle bir durumda İslam'ın emirlerine kulak vermiyorsak bile fıtratın kanunlarına kulak versek diyorum.
Şöyle kısa geçmişimize dönerek maruz kaldığımız fırtınalara bir bakalım. Bir araya gelmemiz için yetmiyor mu bunca fırtına?
Aslında tamamen karamsar değilim, bazı fırtınalarda yekvücut olduğumuz günler olmuş.
Afganistan'ın işgalinde elhamdülillah Türkiye ve dünya Müslümanları olarak yekvücut olmuşuz, mücahidlere destek olmuşuz ve netice malum; Rusya def olup gitmek zorunda kalmış, hatta bunun ardından Sovyetler dağılmış, komünizm çökmüştür.
Bosna'da esen haçlı fırtınası da aynı şekilde Müslümanları bir noktada birleştirmiştir.
Birinci Çeçen cihadında da Müslümanlar ittifak halindeydiler. İkincisi öyle değildi ve bir anlamda bozgunla neticelendi, kazanılanlar da kaybedildi.
Gelelim son büyük fırtınalara, âfatlara, yani Irak ve Suriye işgaline. Öncekilerden çok daha sert ve acı olmasına rağmen İslam dünyasını bir araya topladığını söyleyebilir misiniz? Bunlar üzerinde uzun uzun durulması gerekir. Neden böyle oluyor, neden bazı fırtınalarda bir araya geliyoruz da bir kısmında gelemiyoruz? Acaba Rusya tarafından esenlere karşı oluyor da ABD yönünden gelen fırtınalar karşısında mı bir araya gelemiyoruz?
Ve çoktandır Filistin üzerinde esen siyonist işgal ve terör fırtınasıyla deneniyoruz. Bakalım nasıl bir görüntü sergileyeceğiz?
Eğer Filistin davası, Kudüs'ün işgali, siyonizmin terör fırtınası bizi bir araya getirmiyorsa işimiz gerçekten kötüdür.
Bir araya gelememekten daha da kötü olanı; Kudüs için kurtuluş mücadelesi veren Hamas ve İhvan, bu ümmetin servetinin üzerine konmuş durumdaki Körfez kralları tarafından terörist ilan edilmiştir.
Fakat Allah'ın izniyle ümidimizden hiç bir şey kaybetmiyoruz.