İslam fıkhında necis şeylerle beslenen hayvana “cellâle” denmektedir. Efendimiz (aleyhissalatu vesselam) bu tür hayvanların yenmesini uygun görmemiştir. İbn Ömer şöyle der: “Nebî (aleyhissalatu vesselam) cellâle etinin yenmesinden ve sütünün içilmesinden sakındırdı” (İbn Mâce, Zebâih 11, No: 3189). Beslenmesinin çoğu necasetten oluşan hayvanların yiyip içtiği şeyler ete, süte ve yumurtaya sirayet etmişse bunları yemek Şâfiî ve Hanefî mezhebine göre caiz olmakla birlikte mekruhtur. Hayvanın yediği şeyler ete veya süte sirayet etmemişse kendisinden her türlü şekilde istifade edilebilir. Çünkü bu tür hayvanlar cellâle değildir. Cellâle olabilmesi için etin kokusunda bir değişiklik görülmelidir. Hanbelî mezhebinde ise eti değişsin ya da değişmesin ağırlıklı olarak necaset ile beslenen hayvanın eti ve sütü haramdır (Nevevî, el-Mecmu', X, 38; Kâsânî, Bedâi V, 39). Bu tür hayvanlar, birkaç gün bir yerde gözetim altında tutulur ve yediği şeylerin temiz olduğuna dikkat edilirse eti, sütü ve yumurtası mekruh olmaktan çıkar (Nevevî, el-Mecmu', X, 37).