Sen, Ufka Dik Gözlerini Yiğidim!

Allah’ın adıyla…

İman edenlerin ilki, ilk insan ve ilk peygamber olan Hz. Adem –Aleyhisselam-‘dır. İnkâr edenlerin ilki ise cinlerden olan iblistir. İlk mü’min, Allah’a iman edip O’na teslim oldukça yüceldi. İlk kâfir, haset edip inkâr ettikçe ve isyan ettikçe alçaldı. İman ve küfür çatışması o gün başladı. Bu çatışma çerçevesinde Habil ve Kabil anlaşmazlığı baş gösterdi. Habil; yumuşak huylu, güzel ahlaklı, Rabbe mütevekkil biriydi. Kabil ise zıt özelliklere sahipti.

Sonunda ilk kâfir olan iblisin oyununa geldi, iblis gibi haset etti, hasedi kalp gözünü köreltti. Kabil’in kalbi hasede yenik düşünce, iblisin direktiflerine gönül bağlayınca kalbindeki iman ışığı sönmeye yüz tuttu. Sonunda kendisini kavuran kin, öfke, haset, tahammülsüzlük, inkâr ve isyan ateşiyle kardeşi Habil’e kıydı.

Neticede Habil; iman adına, hak adına, kabul ve teslimiyet namına toprağa düştü.


İşte o gün bu gündür insanlar bu iki yoldan birini seçedurur.


Hey, sen! Şimdi sana sesleniyorum. Rabb-ı Rahim’in kendisine muhatap olarak seçtiği insan, şimdi sana sesleniyorum! Bakma ardına, başkasına değil sana sesleniyorum! Evet, evet yiğidim sen!


Yiğidim! Yirmi birinci asra ümit ışığı doğan sensin. Rabbine kul, Peygamberine ümmet, davasına nefer olmanın aşkıyla kavrulan Peygamber sevdalısı yiğit! Büzülmüş gözlerle bakma kendine! Sen onur ve izzet sahibisin. Fakat tepeden kardeşine bakma, onu hor görme! İzzet ve şerefi, güç ve kuvveti kendinden bilip de mahvolma. Çünkü yüce ve üstün olan sen değilsin, izzet senden değildir. Seni farklı kılan, seni üstün ve şerefli kılan, seni izzet ve onur sahibi kılan ne rengin ne de dilindir.

Ne yeteneğin ne de nesebindir. Şeref, izzet ve onur mu? “İzzet ve şeref Allah’ın, Resul’unun ve mü’minlerindir.” İnsanlara şeref ve izzet bahşeden imandır; Allah’a kul, Salallahu aleyhi veselleme ümmet olmaktır.


Lakin biliyorum sen bunun farkındasın. Bunu derken izzet ve şerefin Allah’ın ve Peygamberin yanında olduğunu bilmediğini ya da unuttuğunu ima etmiyorum. Sadece hiçbir zaman izzet, şeref, güç ve kuvvetin Allah’ın ve Peygamberinin yanında olduğunu unutmamamız ve bunu her fırsatta dile getirmemiz gerektiğini, nefsimize ve kendimize paye çıkarmamamız gerektiğini belirtiyorum. Kendimize, nefsimize pay çıkarmadıktan sonra sırtımızı güç ve kudret sahibi Allah’a dayadıktan sonra yürü be küheylan! Varsın birileri iblis’in Hz. Âdem Aleyhisselam için “ben ondan daha üstünüm” dediği gibi desin ve bu boş sevdayla çırpınsın. Varsın birileri işi biraz daha ileri götürüp de Kabil’in kardeşi Habil’e karşı olan haset ve tahammülsüzlüğünden dolayı ona saldırdığı gibi saldırsın.

Varsın birileri şuurlu Müslüman kimliği altında bu kadar ahlaksızlık ve çıplaklığa rağmen senin çarşafınla uğraşsın. Allah ve Peygamber sevdasıyla aşka getirdiğin milyonları bid’at görsün. Varsın birileri de geçmişinden dolayı sana kin ve nefret duymayı görev bilsin. Bırak kimin heybesinde ne varsa döksün. Dost, düşman bir daha ortaya çıksın.


Sen konuşulanlardan, sana yönelen eleştirilerden, sana kinle çevrilen bakışlardan, senin hakkında zehir zemberek söylenenlerden payına düşeni al. Üzerine alman gereken yerde üzerine alın. Konuşman gereken yerde susma! Allah’ı ve peygamberini anlatmaktan ve davana ses, hizmetine nefes olmaktan bir lahza geri durma! Kalbini Allah’a verip, Allah’ı şahid kılıp muhasebeni yap!


Sabrınla, sağduyunla, ferasetinle karanlık oyunları, hile ve entrikaları durdur; haddini aşmak isteyenler onları görüp hadlerini bilsinler diye hiç koşturmasan dahi iyi atları edinip onları besleyip doyur! Ondan öncesinde de ötesinde de sen işine bak! Bak, bak ufka bak! Kalplere okyanuslar gibi, yıldızlar gibi meydanlara akanlar gibi ak! Aktığın kalplerde ve gönüllerde durma; iman çırasını, Allah ve Peygamber çırasını yak. Yolun, davan ve sevdan da her daim ama her daim olmalı Hak.


Hakka ve halka hizmet etme aşkıyla kavrul da yan! Davanda, Peygamberi sevdanda sen Allah’a dayan! Unutma, kâinatın sahibine kul olmanın, O’na kulluk etmenin ve O’nun yeryüzündeki halifesi olmanın şeref olduğunun şuurundan bir an gafil olmamalı insan.


Emaneti zayi etmeyene emanetsiniz.