Batman merkez Pazaryeri Mahallesi Mezopotamya Caddesi’nde ikamet eden 5 çocuk annesi Naime Ocakhan (39), yıllardır ciddi bir beyinsel rahatsızlık olarak bilinen şizofreni hastalığının pençesinde kıvranıyor.
Hastalığı nedeniyle etrafındakilerine ve kendisine istemeden zarar verdiğini, evdeki eşyaları dağıttığını belirten Ocakhan, hayırseverlerden ve yetkililerden yardım talebinde bulundu.
Yetkililere yardım için defalarca dilekçe verdiklerini söyleyen Ocakhan, sadece özürlü maaşıyla geçindiklerini belirtti.
"Çekilmez bir hayatımız var"
Eşi Salahattin Ocakhan’ın hem kendisine hem de çocuklarına bakıcılık yapmak zorunda kaldığını ifade eden Ocakhan, "Evin tuvaleti defalarca tıkanıyor. Lağım suları gitmiyor ve tuvaletten taşarak evin içine giriyor. Çekilmez bir hayatımız var. Çocuklarım için olmasaydı buralarda durmazdım. Beni hayata bağlayan çocuklarımdır. Doktorlar hastalığım için şizofreni diyorlar. Bu hastalığımdan dolayı çocuklarıma pek bakamıyorum. Ev işlerini eşim ve çocuklarım yapıyor. Eşim bir yerde çalışmaya başladı. Beni hastanede yatırdılar, işi bırakmak zorunda kaldı." dedi.
En büyük arzularından birinin de kaldıkları bodrum katından çıkarak daha güzel bir eve taşınmak olduğunu ifade eden Ocakhan, "Bizleri bu evden çıkarsalardı. Kirasız bir ev verselerdi iyi olurdu. Sosyal Yardımlaşma Vakfı tarafından dağıtılan hazır yemek, evimiz kaloriferli olduğu için muhtaç olduğumuz halde vermediler. Buradan da çıkma imkânımız yok." diye belirtti.
Yaşadığı sağlık sorunlarını dile getiren Ocakhan, "Şizofreni hastaları kendilerine, çocuklarına ve çevresine zarar verir. Aklım başımda değil, bazen kullanmam gereken ilaçları çöpe atıyorum. Hatta bazen paraları da atıyorum. Sebepsiz yere bazen çocuklarımı dövüyorum." ifadelerini kullandı.
"Bazen aklı başından gidince kendine iğne yapıyor"
Kızının 12 yıldır bu hastalığının pençesinde boğuştuğunu anlatan anne Sidrete Demir ise şöyle konuştu:
"Bazen aklı başından gidince kendine iğne yapıyor. Şırıngaya su koyup kendine vuruyor. Bu yüzden ayağını ameliyata aldılar. Geçen sene hastanede refakatçiliğini yaptım. Ben de hastayım. Aldığı özürlü ve eşinin aldığı bakıcı maaşıyla geçiniyorlar. Başlarında anneleri olmadığı için çocukları her biri kendi başına gidip yemek yapıyor. 10 yıl boyunca onlara baktım artık ihtiyarlamışım ben de yardım edemiyorum." (İLKHA)