Bir zamanlar okudukları şeyleri bir daha bulamamak endişesiyle ezberleyen insanlar vardı. Telefon numaralarının yazıldığı defterler ve o numaraları zaten ezbere bilen insanlardı onlar… Bu insanların çocukları futbolu sokakta oynar, en eğlenceli vakitleri anneleri onları zorla eve soktuğunda biterdi. Eve toplanan bu insanların hepsi kendi başına takılmazdı, ailecek oturulup sohbet edilirdi. Sonra teknoloji diye bir şey geldi ve bunların hepsi mazide kaldı, günümüze gelemedi…
En başta da dediğim gibi bunların hepsi bir zamanlardı. Bizim zamanlara gelindiğinde ise bu sıcak insanların yerlerini bağımlılar almaya başladı… Dijital bağımlılar.
Artık beyinlerimizin ezber işinde yavaş işlemesi, bildiğimiz şeyleri sürekli olarak internetten teyit etme dürtülerimiz ve en önemlisi telefon, tablet ve bilgisayar olmadığı zamanlarda kendimizi huzursuz hissetmemiz bu bağımlılığın sadece görünen taraflarından birkaçı.
Son yapılan bilimsel araştırmalarla görünmeyen tarafları da ortaya çıktı. Tabletler, telefonlar, bilgisayar ve televizyonlar insan beyninde kokain etkisi yaratıyor. Bu ekranlar depresyon, saldırganlık ve kaygıyı artırıyor. Özellikle televizyonun başından ayırmaya çalışılan çocukların davranışlarını gözlemlersek bu bağımlılığın ne kadar ileri derecede olduğunu görebiliriz. Televizyonu kapatmasını istediğiniz çocuk veya tableti elinden aldığınız çocuk büyük insanlar gibi sinir krizleri geçirecek ve saldırmaya başlayacaktır, tıpkı elinden uyuşturucusunu almaya çalıştığınız bir bağımlı gibi…
Aile yaşantılarımıza bir göz atacak olursak durumun hiç de farklı olmadığını görebiliriz. Türkiye'de yapılan araştırmalara göre ömrümüzü ekran karşısında geçiriyoruz. Ailece yapılan en büyük faaliyet birlikte televizyon izlemek ki artık her odada televizyon olduğunu düşünürsek artık bunu bile düzgün yapamıyoruz.
Hani özellikle yaşı ilerleyen insanlarımızın sık sık tekrarladığı bir cümle vardır “eskiden böyle miydi” maalesef eskiden böyle değildi. Teknolojinin getirdiği faydaların yanında zararlarını da göremediğimiz sürece asla öyle de olmayacak…
Çocukların futbolu ekrandan değil de arkadaşlarıyla oynadığı, sanal âlemlerde arkadaş edinmek yerine gerçek dünyada arkadaşlık kurabildiğimiz, ailece daha çok vakit geçirebildiğimiz en önemlisi dijital eroinleri sadece yararlı işler için kullanabileceğimiz günlere ulaşmak ümidiyle…