Ukbada biçilecek
Ne ateşler ekti hayata
En haririnden
Kahrolası insan/mücrim
Nasıl da unuttu Rabbini
Masivayı sırtlayarak
Ar damarı mı çatladı?
Erdem mi oldu tuğyan?
Bil ki tutunacak
Bir dalı kalmadı dünyanın
Gönüller mi kanıyor?
Kalpler mi kasılıyor?
Bil ki hayat
Bir ömür zindandır
Ey!!
Ney gibi vatanından koparılan!
Bil ki; vuslatındır hicran
En kutlu şafakta
Bir çıra yak gönlünde
Izdırabın ateşinden
Karanlık onu söndürmesin
Bakma sen;
Bu tarlanın bozkırlığına
Vâhâya döndüyse
Bil ki eskiden gülizardı
Umudun tohumuna dur!
Yarına yeşerecek
En halis amelden
İnzar Dergisi