Geçtiğimiz hafta ülkemiz insanının israfı, tasarrufu ve tüketimiyle ilgili bir anket yayınlanmış, gazetemiz de bunu manşetten vermişti. Acil olmadığı için düşüncelerimi bugüne bıraktım.
Müslümanlar olarak çoğumuzun bildiği ve dilinden düşürmediği bir duamız var;
“Allah'ım, affolunmadık bir günah, sevince çevirmediğin bir keder, ödenmedik bir borç, şifa vermediğin bir hastalık... bırakma.”
Her ne kadar Buhari, Müslim'de olmasa da birçok hadis külliyatında değişik ifadelerle hadis olarak geçmektedir. Öpüp başımızın üzerine koyuyoruz. Camilerimizde, cumalarımızda en çok yapa geldiğimiz dualardan biri.
Bu duayı her işittiğimde elbette ‘amin' diyorum; fakat doğrusunu söyleyeyim, içimde hep bir tereddüt kalıyor, yani bu duanın özellikle ‘ödenmedik bir borç bırakma' bölümünün bugün kolay kolay kabul olacağı kanaatinde değilim.
Haşa Rabbimizin gücü yetmez mi? Elbette yeter. Onun zenginliğinin ve cömertliğinin nihayeti yoktur. Duanın kendisinde de bir yanlışlık yok.
Fakat bizde bir yanlışlık var. Ben bu duayı işitir işitmez hemen asr-ı saadeti gözümün önüne getiriyorum, bu dua onlara tam da oturuyor.
Çünkü karşınızda borçlanmaktan korkan, borçlanmaktan şiddetle kaçınan bir toplum var. Öldüklerinde bu kişinin borcunun olup olmadığını Rasulullah'ın sorduğu, eğer borçluysa cenaze namazını kılmayıp başkalarına havale ettiği bir topluluk var.
Borçlanmaktan böylesine korkan, bundan Allah'a sığınan fakat buna rağmen hasbelkader borçlanmışlarsa bunun edası için Allah'a yalvaran bir toplum var karşınızda ve onlar da “ödenmedik bir borç bırakma Allah'ım” diyorlar, dualarına da icabet ediliyor.
Allah aşkına biz böyle bir toplum muyuz? Borçlanmaktan ne kadar korkuyoruz? Birisi ‘ödenmedik bir borç bırakma Allah'ım' dediğinde içimden diyorum ki; peki ne olacak o zaman, yeni yeni borçlanacağız öyle değil mi?
Söyleyin, hangimizin bir daha borçlanmama niyeti var? Taklit listemizi gözümüzden geçiriyoruz, birisi biter bitmez yeni bir şeyler için borçlanmıyor muyuz?
Hele şunun taksitleri bir bitsin ondan sonra onu da alırız düşüncesinde değil miyiz?
Bu durumda ya kendimizi değiştirmeliyiz yahut duamızı değiştirmeliyiz.
Borcumuzun edası için dua etmekten önce dünya muhabbetinden Allah'a sığınmalıyız, eşyanın ve taksitlerin kölesi olmaktan, gereksiz ve hesapsız borçtan dolayı gece başımızı yastığa koyduğumuzda uyuyamamaktan, tüketim çılgınlığından, dünyayı ve dünyalıkları gözümüzde büyüttüğümüzden dolayı İslam'ın heybetini kaybetmiş olmaktan Allah'a sığınmalıyız.