Geçen bir günü daha yırtıyorum takvim yaprakları arasından

Geri dönüşsüz ameller çukuruna dönüşüyor geçen gün

Yırtılan yapraklarda bir ayete çarpıyor gözüm;

“Dünya hayatı bir oyun ve eğlence...”

Zamanın karnını yaran bir şair, şiirler doğurmuştu dünyaya

Bir diğeri bilinmezliğin karnını yararak.

Ben yazık ki şair değilim ne doğursam kötü yapışıyor dünyaya

Takvim yapraklarını yırta yırta zamanda bir yarık açıyorum, yaşamak oluyor.

Ruhumu tekmeleyen sancılar duyuyorum kimi günler

Uzun gecelerin çarpık sesleri ile kafamın içinde kelimeler

Şafak sökerken gözlerimi yumuyorum dünya aydınlanıyor

Yaşamak, takvim yapraklarından döküle döküle beni biriktiriyor.

Tarihte bugün ne olmuş bilmiyorum

Belki büyük bir ülkede küçük bir dil yasaklanmıştır,

Bir bomba tam da bu saatlerde küçük çocukları ölüme uyandırmıştır.

Bir şair kalemiyle başkaldırmıştır belki, bunları bilmeden uyuyorum.

Bu gün; günlerden bahar, kuş sesleri, yemyeşil bir dünya

Bu gün bir önceki güne göre daha yorgunum

Takvim yapraklarında bugün bana dair bir iz yok yine

Ama biliyorum saatler sonra yine yırtılacak ömrüm.. Bir yaprak daha... Eksileceğim.

Kur'an'ı biraz önce kapadım, son bir ayeti mealiyle okuyarak

Söz verenler diyordu; kimi sözünde durdu, kimi beklemekte

Sözünde duranlarda şahidi olduğum kimseler vardı

Şimdi yoklar. Söz vermek biraz bu demektir, anladım.

Sözlerimi zamanın yırtık sayfaları arasında arıyorum

Yaşanmışlığım asrın çeyreğine değmek üzere.

Aradığımı bulamıyorum, bulduklarım vazgeçiriyor beni aramaktan.

Bir sayfayı daha kabarık sayfaları arasına yolluyorum zamanın..

Söz&Kalem - M. Ali Baran