Eğlenmiyorum, alaya da almıyorum, şu ehli keyf insanlar için bir çok anlamda üzülüyorum.

Ehli keyf dediğim, her şeyi bu dünyadan ibaret gören, ahirete fazla bir inancı olmayan veya olsa bile çook çok uzaklarda gören, böyle olunca da dünya hayatının bütün lezzet ve hazlarını tatmayı kendisine gaye edinen insanları kast ediyorum.

Bunu söylerken de bütün bir dünyayı göz önüne alarak söylüyorum.

Öyle ya, her gün akşam bütün dünyanın korona ile olan macerasını, boğuşmasını ekranlardan izliyoruz.

Özellikle hazzın ve lezzetin kendisiyle sembolleştiği Noel yaklaştıkça koronanın bu kesime nasıl bir darbe indirdiğinin farkına varıyoruz. Yasakları ve yaptırımları delmek bir yana adeta ezip geçercesine verdikleri uğraşı ağzımız açık izliyoruz. Plajlara, alış-veriş merkezlerine, eğlence yerlerine böylesine akın ettiklerini izledikçe sakin bir kafayla onları anlamaya çalışıyoruz.

Öyle ya, adamcağızların oldu olacak bir tek dünya hayatları var, koronadan korunma adına onu da ellerinden alıyorsunuz, olacak şey mi yani? Elbette onlar da en ufak bir boşluğu bulup delecekler.

Madem ki her şey bu dünya hayatından ibaret, madem ki bir daha gelinmeyecek bu dünyaya, o halde gitmeden önce yapacağımız ne varsa yapalım diyorlar.

Noel için lüks otelleri düşünenlere engel çıkarılınca bu defa da lüks villalara yöneldiler, zannedersem yöneticiler bunu da engellemeye çalışacaktır. Ondan önce de binalardaki daireleri kumarhane, eğlence yeri haline getirenleri her gün izleyip duruyorduk.

Bu şekilde bütün bu yasakları çiğneyenlere, tepeleyip geçenlere şöyle bir bakar mısınız? Bir cephede savaşıyormuş gibi bir aşk ve heyecanla yapıyorlar, zaten benim ifade etmek istediğim de budur.

Gönül isterdi ki hiç olmazsa böylesi zamanlarda Allah’a yönelselerdi.

“Andolsun ki senden önceki ümmetlere de elçiler gönderdik. Ardından, belki yalvarıp yakarırlar diye onları darlık ve hastalıklara uğrattık. Hiç olmazsa kendilerine bu şekilde azabımız geldiğinde boyun eğselerdi! Fakat kalpleri iyice katılaştı; şeytan da onlara yaptıklarını şirin gösterdi”(6/42,43)

“Vah vah, ehli keyfe yazık oluyor” derken biz de bunu belirtmek istemiştik.