Yalvarırlar, yılışırlar ama hiç birine yüz vermem, bir defacık olsun dönüp bakmam.

Kimlerin mi? Vitrinlerdekilerin, tezgâhlardakilerin yüzlerine.

Her şeyden önce onların bu mevsimde oralarda asla bulunmamaları gerektiğine inanırım..

İstediği kadar kırmızı rengiyle en uzaklardan bile dikkat çekedursun, kış gününde tezgâhtaki o domatese hiç bakmam. İnanın ki etiketindeki o pahalı fiyatı gördüğüm için değil, isterse yaz gününden ucuz olsun.

Salatalık da, patlıcan da, biber de ve çok uzaklardan gelen ve bu topraklara ait olmayan hiçbir sebze ve meyve dikkatimi çekmez.

Temmuzun sıcağını hissetmeden karpuzu da kolay kolay evime sokmam.

Hele o gazlı içecekler, hangi mevsim olursa olsun aramız hiç mi hiç iyi değildir.

İnsanlara ekonomik konuda bilgi verecek bir birikimim yok, bu konuda ciddi kitaplar okumadım ve okumayı da düşünmüyorum.

Sadece bir birey olarak kendim adıma konuşuyorum.

Her şeyden birilerinin sizi isimlendirmesine müsaade etmeyeceksiniz, onların sizi tanımlamalarını kabullenmeyeceksiniz.

Eğer birileri sizi “Sayın tüketici, sayın izleyici, sayın dinleyici, sayın abonemiz…” diye tanımlamış ve siz de bunu kabullenmişseniz baştan kaybetmişsiniz demektir.

Bir insan için bu dünyada en hayati şeylerin ya bedava veya çok ucuz olduğuna inananlardanım.

Yeryüzünde hava, su, güneş bir insan için olmazsa olmazlardır, bazılarımız kalitesine vs. itiraz etse de bunlar ücretsizdir.

Bir insan için, bir çocuk için, bir yuva için olmazsa olmaz gıdaların başında süt ve yumurta gelmektedir, haydi buna ekmeği de ekleyelim. Her şeye rağmen bu temel gıdalardan daha ucuz bir şey var mıdır?

Eğer bir şey pahalıysa iyi dikkat edin o şey her gün mutlaka yenmesi gereken bir şey değildir.

Yine bu dünyada en değerli şeylerin başında bilgi gelmektedir, kendimizinkiyle birlikte başkalarının aklı ve bilgisi gelmektedir. Teorik de olsa bunlara ulaşmak çok mu pahalıdır. Bir insanın yıllarını vererek kitaba geçirdiği bilgi ve birikimini elde etmek, kısacası bir kitaba ulaşmak diğer tüketimlerimizin yanında ne kadar fiyat tutuyor ki?

Her şeyden önemlisi, insanları cehennemden uzaklaştıran, cennete ulaştıran Âlemlerin Rabbinin sözlerine, rasullerinin sözlerine ulaşmanın maliyeti nedir söyleyin Allah aşkına?

Bütün bunları söylerken ülkedeki ekonomik krizi görmezlikten gelmeyi, yolsuzluklara göz yummayı falan kast etmiyorum. Müslümanlar olarak elbette bütün yolsuzlukların, beceriksizliklerin hesabını sormak, özellikle mazlumların hakkını korumak ayrı bir yükümlülüğümüzdür.

Benim söylediklerim sadece kriz zamanlarında değil, bolluk ve bereket zamanlarında da titizlikle uymamız gereken kurallar değil midir?