İhvan mensupları Adeviyye’de direniş destanını yazarken, Tahrir’de cep harçlığı karşılığı satın alınmış soytarılar, Sisi adına vahşetlere imza atmaktaydı.
 

“BALTACI” adı verilen uyuşturucu komasına sokulmuş güruhun, canlı yayında yabancı bir gazeteciye tecavüzüne tüm dünya şahittir.

Bu kiralık çapulcuların krizi tuttu mu yapmayacakları rezalet yoktur.

İhvan mensuplarının sığındığı camiyi kuşatan gözü dönmüşlerin cami duvarlarına tırmanışını, yumruklarımızı sıkıp gözyaşlarımızı içimize akıtarak seyrettik.

*** *

BALTACI’lar, zaman ve zemin tanımıyor.

Mekânlar farklı olabilir, renkler farklı, diller farklı…

Ama her yerde kodları aynı…

Tıpkı yerli BALTACI’larımız gibi.

Bazen çevre, bazen ana dili, bazen de özgürlük gibi cilalı sloganlarla kandırılan zavallılar…

Kurgulanmış krizler için emre amade gönüllü piyonlar.

Bir gün Gezi’de, bir gün Cizre’de, bir başka gün Yüksekova’da.

Toplumu ifsat noktasında birLEŞebiliyorlar.

****

Batı’da farklı sloganlarla ortaya çıkan yapı, Doğu’da başka başka maskeler kullandı.

Önce ideoloji dendi, dil dendi, özgürlük dendi…

Toplumun büyük bir kesimi bunların hiçbirini yemedi.

Sonra cinayet şebekesi tarafından şiddet denendi.

Çünkü Tapınak Şövalyesi: “Öldürün, otorite olursunuz” demişti onlara.

Ve katliamlar başladı, kan ve gözyaşının eksik olmadığı mazlum coğrafyada.

Pınarcık, Peçenek, Erler, Taşdelen, Kılıçkaya, Yolaç,  Cevizdalı, Hazarşah, Yavi, Hamzalı, Dereler, İkiyaka…

Katliamların yapıldığı bütün köylerde ölenler sözüm ona özgürleşmek istemeyen Kürtlerdi.

Öldürenler de zorla özgürleştirme çabasında olan özgürlük havarileri(!)

Yani bizi bizden daha çok düşünenlerdi.

Kürt mü bunlar?

Meçhul…

Irkın zaten ne önemi olabilir ki?

****

KAN’dan beslenen KAN’sızlar, yaklaşık birkaç aydır kan görmeyince KAN’sızlık histerisine tutulmaya başladı.

Birkaç aydır Lice’de, Sason’da, Van’da, Bingöl’de uyuşturucu kaynakları da çökmeye başlayınca, ikinci bir kriz baş gösterdi yerli BALTACI’larda.

Uyuşturucu yaşının 12’lere indiği ve en çok tüketildiği il olan Diyarbakır’ın da bu rekorunu başka ile kaptırma telaşındaydı halk savunucuları(!)

Çünkü Diyarbakır’ı uyuşturucunun en çok kullanıldığı il durumuna getirme, sanıldığı kadar kolay olmamıştı ve maazallah bu rekoru her an başka bir il alabilirdi.

Bu başarı, kendi başarılarıydı, uyuşturulan her beyin de gönüllü köleleriydi.

Tıpkı Mısır’daki Sisi’nin BALTACI’ları gibi.

Ele geçen kök kenevir tarlaları yüz bin dönümler, esrar stokları da tırlarla ifade edilmeye başlayınca, bizim özgürlük havarilerinde de bir nakit ve eleman sıkıntısı başladı.

Taptıkları buzdan tanrı da güneş karşısında gün be gün erimeye başlamıştı.

Bu nedenle “Rojava” yalanına bir can simidi gibi sarıldılar. Fakat Rojava yakındı ve güneş balçıkla sıvanmıyordu.

Üç beş ay bu balonla havalandılar,  balon kısa sürede patladı ve haberlerin yalan olduğu ortaya çıktı çıkmasına ancak Özgür Der, İHH, Mustazaflar Cemiyeti… gibi dini vakıf ve dernekler yerli BALTACI’ların hedefi haline gelmişti.

Önce Siverek ve Diyarbakır Özgür Der’e Molotof atılması, sonra İHH gönüllülerinin fotoğraflarının boy boy hedef tahtasına oturtulması…

Ardından Ceylanpınar, Silopi, Silvan HÜDA PAR binaları ve Diyarbakır’daki İlim Der, Yusufi Der’e saldırılar…

Barış ve özgürlük adına özgürleştirecekleri (!)halkın canına kastetme tezatlığı…

****

Uyuşturucudan para kazanamayan ve uyuşturucu mevzilerini kaybeden gözü dönmüş yerli BALTACI’lar, yıllardır boykot ettikleri Kurban Bayramının derilerine göz koymuşlardı bu sefer.

Ve post bahanesiyle Mersin’de sürü halinde Mustazaflar Cemiyeti üyelerine saldırı…

Yaralı mütedeyyin yedi gençten metanetli açıklamalar ve Eyüp sabrının hatırlanması…

****

BALTACI’ların bilmediği bir şey var:

İbrahim’in BALTASI’nın hedefi, putlar değil puthanedir.

Vee İbrahim’in öfkesi ona göre bilenir.

doğruhaber