Bitlis’in Mutki ilçesine bağlı bir vadinin içinde bulunan Kovanlı (Punut) köyü sakinleri, 300 metrelik yollarının yapılmaması nedeniyle büyük sıkıntılar yaşıyor. 10 hanenin faydalanacağı yolun yapılması için 5 yıldır mücadele ettiklerini dile getiren köy sakinleri, çalmadık kapı bırakmadıklarını belirtiyorlar.

Köyde bulunan 95 yaşındaki ağır engelli hastayı haftada bir iki defa ilkel yöntemlerle, 2 kilometrelik patika yolunda götürmek zorunda kaldıklarını dillendiren köy sakinleri, yetkililerden sıkıntılarının giderilmesini istiyor.

Köyün her iki yakasını birbirine bağlayan ve tahtalarla yapılan köprü ise okula giden çocukların kâbusu haline gelmiş. Her gün korkuyla çocuklarını tahta köprüden geçiren aileler, bir gün çocuklarının suya düşeceği endişesiyle yaşıyorlar. Köprü, 2006 yılında sel tarafından götürüldüğü ve 200 hayvanın sele kapılarak telef olduğunu hatırlatan köylüler, her yağmur yağında aynı endişeyle evlerinden çıkamadıklarını dile getiriyorlar.

“95 yaşındaki engelli hastayı ilkel yöntemlerle taşıyorlar”

1923 doğumlu olan ve askere giderken 30 yaşlarında olduğunu, gerçek yaşının yüzü aştığını dile getiren ağır engelli hasta Ferman İlter, yollarının olmayışı nedeniyle haftada bir iki kez çocukları tarafından, hastaneye götürmek için 2 kilometrelik patika yoldan sırtlarında taşıdıklarını belirterek, “95 yaşında engelli bir hastayım. Hafta da bir iki defa çocuklarım beni kontrolle götürmek ve rahatsızlanınca hastaneye götürmek için sırtında taşıyorlar. İlkel yöntemlerle 2 kilometrelik patika yoldan taşıyorlar. Gerçekten mağdur bir durumdayız. Devlet büyüklerimin bunu görmesi lazım. 300 metrelik yolumuz yapılsa bu sıkıntıların hepsi bitecektir. Ricada bulunuyoruz, yetkililer bu sıkıntımızı bir an önce gidersin.” dedi.

“Her gün okula gitmek için köprünün üstünden geçerken ölümle burun buruna geliyoruz”

Köyün her iki yakasını birbirine bağlayan ve her gün çocukların okula gitmek için kullandığı tahtadan yapılan köprü ise ailelerin kâbusu haline geldi. Köprüden geçerken ölümle burun buruna geldiklerini, yağışlı havalarda ise korkudan okula gidemediklerini dile getiren çocuklardan Songül ve Yılmaz İlter, korkularını şu cümlelerle dile getirdiler:

“Okulumuz evimizden yaklaşık 2 kilometre uzaklıktadır. Ama okula gitmek için bu tahta köprüyü kullanmak zorundayız. Çok tehlikelidir. Üzerinden geçerken düşeceğiz diye korkuyoruz. Sel kalkınca derenin debisi yükseliyor, bizde çok korkuyoruz. Devlet büyüklerimizden rica ediyoruz. Hem köprümüzü hem de yolumuzu yapsınlar ki rahatça okulumuza gidip gelelim.”

“300 metrelik yol olmayınca 95 yaşındaki babamı 2 kilometre patika yoldan sırtımızla taşıyoruz”

Sıkıntılarının giderilmesi için yetkililere seslenen Abdülrakip İlter, “Burada çok mağduruz. 300 metrelik yapılması gereken bir yolumuz var. 5 yıldır çalmadığımız kapı kalmadı. Ama kimse sesimize kulak vermiyor. Babam 95 yaşında ve ağır engellidir. Onu yol üstüne götürmek için 2 kilometrelik patika yoldan sırtımızda taşıyoruz. Burada orman yolu yapılmış. Sadece 300 metrelik yeni yol yapılacak. Devlet büyüklerimiz gelsin köyde misafirimiz olsun. Çektiğimiz sıkıntılara kendileri de şahit olsun. 2006 yılında burada sel kalktı ve 200 baş hayvanımız telef oldu. Sağolsun köprü için Mutki Kaymakamlığına müracaat ettim. Bana tahta verdi. 2 kilometrelik yolda sırtımızla taşıyarak, tahtadan köprü yaptık. Ama bu sağlıklı değil ve her yağmur yağdığında ölümle burun buruna geliyoruz. Bu köprüyü hem çocuklarımız hem de hayvanlarımız kullanıyor. Yetkililerden yardım bekliyoruz.” diye konuştu.

Yetkililerin sorunlarına kayıtsız kalmamalarını isteyen Rıza İlter ise tahtadan yapılan köprüden her gün geçen aile fertlerinin ölümle burun buruna geldiğini vurgulayarak, yaşadıkları sıkıntıya dikkat çekti. (Şükrü Tontaş-İLKHA)