Hamd âlemlerin Rabbine, salât ve selam da O’nun pak Rasûlüne olsun.

Gün geçmiyor ki Rabbimizin ayetlerinden, burhanlarından birine ve sonsuz ilmine hayran kalmayalım. O(cc) bize kendini öyle hissettiriyor ki, insan hayranlık ve hayret içerisinde kalıyor.

O öyle kudretli bir Zat ki, düşmanları bile sözlerine muhalefet edemiyor. O ne derse o! Allah’ı tanımayan, tanımak istemeyen ve düşmanlık edenler bile yeri geldiğinde O’nun ayetlerini bizzat kendi nefislerinde beyan etmek zorunda kalıyorlar. Bunu da seve seve yapıyorlar.

Leheb suresinin hikmetini ve mucizesini bilirsiniz. Allah sonsuz ilmiyle Ebu Leheb’in müşrik olarak öleceğini bilmiş ve bunu ayetlere taşımış, “Ebu Leheb’in elleri kurusun, kurudu da.” buyurmuş, daha Ebu Leheb sağken. Buna rağmen Ebu Leheb, ayetleri yalanlamak için de olsa iman etmemiş, inadında ısrar etmiş. Bu surenin bu yönünü yani mucizesini öğrenip Müslüman olan nice insan var.

Günümüze gelindiğinde Ebu Leheb olayını geride bırakacak Kur’an mucizeleri görüyoruz. Ebu Leheb’in adı Absüşşems’ti. Ebu Leheb(ateşin babası) adını ona Rabbimiz vermişti. Ancak günümüzde kendine ‘ateşin çocukları’ diyen bir güruh çıkmış ve adeta üzerlerinde Rabbimizin ayetlerinin tefsirini taşıyorlar. Tefsir dediysek, Ebu Leheb’in misyonuna denk bir taşıma bu, ateş hamallığı…

Ateşin çocukları olmakla gurur duyuyorlar, sosyal medyada ateşe övgüler diziyorlar. Ormanları, doğal güzellikleri ve Allah’ın dilsiz varlıklarını acımadan, pervasızca ateşe veriyorlar. Zaten zalim bir topluluk ne zaman ki başarı ümidini kaybederse, acısını hemen masumlardan çıkarır.

Ateşin çocuklarıdır onlar evet, övündükleri lakap bizim imanımızı artırır. Zira Rabbimiz Karia suresinde “Kimin tartısı hafif gelirse, onun anası haviyedir.” buyurur ve haviyeyi merak edeceğimizi bilerek devam eder ayetlerine: “Onun ne olduğunu nerden bileceksin? Kızdırılmış ateştir.”

İşte ey teröristler, övündüğünüz budur! Siz ateşin çocuklarısınız, Rabbimizin tabiriyle sizin ananız kızdırılmış ateştir. O düşmanlık ettiğiniz Rabbin sizler için kullandığı lakapla övünedurun şimdi. Yaktığınız canlar gibi canınızın yanacağı günü bekleyin ey anası ateş olanlar!

Korkun o günden ki, o gün insan sağına bakacak ateş, soluna bakacak ateş. Arkası, önü, altı, üstü hep ateş… Ey ateşin çocukları! Cehennemin sur gibi simsiyah alevleri arasında bir lokma yiyecek, bir yudum su ararken sizi anne gibi emzirecek olan da ateştir ki, hem içinizi hem dışınızı yaktıkça yakacak.

O gün ateşe kurban sunduğunuzu sandığınız her şeyle birlikte ateş de sizden şikâyetçi olacak, kendisiyle yaktığınız mazlumların safında size karşı duracak. Ve o gün, mazlumların bayramı, zalimlerin ebedi hüsranı olacak.