Bahara Yenilmek

Yenildik Ya Resulallah!

Nurunun gölgesine yenildi nefsinin kölesi olmuş ruhlarımız…

Deden adını Muhammed koyduğunda

İrkildi kirlenmiş dimağlar.

“Çokça övülenin” nuru cezbeyledi varlık âlemini…

Karakışın ortasında gelen cemreydin Sen.

Estirilen küfür dolu havaya düştün ilkin.

“Lâ!” diyerek aydınlattın karanlık ufukları.

Anlamadı küfrü solumaya alışan ciğeri kirliler,

Sen, bitmeyecek bir baharı getirdin dünyaya

Rabbinin inayetiyle…

Sonra kız çocuklarının gömüldüğü toprağa düştün

Toprakta yatan kız çocuklarının bile gönlü ısındı gelişinle,

Ve beraberinde annelerinin…

‘Dayına gidiyorsun’ diye süsleyip ölüme göndermediler kızlarını Senden sonra.

Artık babasının sakallarını okşayan kız çocuğunun minik parmakları

Toprak altında kalmayacaktı…

Sen, cemre gibi düştün çetin geçen kışımızın ortasına.

Suya düşer gibi düştün sonra Yesrib’in yıllarına,

Kardeş kavgalarının kucağına…

Öyle bir gelişle geldin ki, değil karındaşları,

Yeryüzündeki tüm insanlığı Allah’ın birliğinde bir kıldın.

Baharına yenildi insanlık, gayriihtiyarî…

Ne var ki direnenler de oldu bahara

Oysa kâr eder miydi direnmek bahara…

Âlemler, gönderildiğin kanun önünde hükmen mağlup değil miydi?

Kimisi yaşayarak öğrendi bunu, kimisi görmeden inandı hakikate.

Bizler, Seni görmeden nuruna yenilenleriz!

Ne büyüksün ki Sana yenildikçe yüceldik, yükseldik.

Bir de teslim olanların var mücadelesiz, çabasız…

Ebu Bekir’in gibi, Hatice’n gibi…

Gözleri yolda, karakışta bir kardelen bekleyenlerin var.

Yenildik işte Ey Sevgili!

Tebessümündeki hasrete,

Ahir zamandaki kardeşlerini özleyişine yenildik.

Özledik biz de Ey Sevgili!

Hem de bir an olsun görebilmek için canımızı sunacak kadar…

“Ümmetim!” deyişindeki endişene yenildik.

Mahşer günü şefaatçi arayanlar için tek kapı olduğunu öğrendiğimizde,

Şefkatine, merhametine, büyüklüğüne yenildik…

Müşfik bir babaya direnemeyen çocuk misali yenik düştük huzurunda…

Bir gelişle geldin Ya Resulallah!

Ne güzel bir gelişle geldin!

İyi ki geldin!

Hoş geldin!

İlahi! Bizi, bahara rağmen kışı yaşayanlardan eyleme!

Karakışın ortasında baharı tattır bizlere! Âmin.

Mine Turhan