Kurban Bayramını idrak ettik.

Kurban kelime manası itibari ile adanmış şey manasına geliyor.

Arapça'da yakınlaşmak manası ile aynı kökten.

İnsan, dini vecibe ve niyetlerle adadığı kurban üzerinden Allah'a yakınlaşıyor.

Kurban sadece kulların Allah'a yakınlaşması değil aynı zamanda kulların birbirleri ile de yakınlaşmasıdır. Bayramlar da bu yakınlaşmayı pekiştiren günlerdir.

Ancak maalesef kapitalist modern dünyanın bireyselleştirdiği hayat tarzının ahtapot gibi toplumları kuşattığı günümüzde yakınlıklar, akrabalık bağları, insani ilişkiler zayıfladı.

Çoğunluk kendi küçük ailesinin fertleri üzerine kuruyor hayatını. Bayramlarda dahi küçük aile üzerine kurulu dünyasının dairesini genişletmiyor ve yakın akrabayı yaşamına, ilişkilerine dahil etmiyor.

Zannedersem bu hal böyle devam ederse bir müddet sonra yaşlı anne babalar da bu küçük aile dairesinin dışına çıkmış olacak. Bayram programlarını, eşler sadece çocuklarını kapsayan bir plan üzerine kuracak. Hatta bazıları şimdiden bayramları, tatil beldelerinde tatil programına dönüştürmeye başladılar.

Bir bayramlar kalmıştı akrabalar arası ilişkileri ayakta tutan. O da gittikçe buna hizmet etmekten uzaklaşıyor. Artık sadece taziyeden taziyeye birbirlerini gören akrabalıklara dönüşüyor ilişkiler.

Müslümanların bu manada içinde bulunduğu durum ve geçtiği süreç, sıla-i rahm, sosyal ilişkiler, toplumsal birlik ve İslam dini adına bir faciadır. Avrupai bir yaşam ve hayat anlayışı gittikçe toplumu kuşatıyor. Ve toplumu son surat İslami ve insani değerlerinden uzaklaştırıyor. 

Aslında çoğunluk toplum bundan rahatsız ve akrabalık ilişkilerinin canlılığına, akraba ziyaretlerine özlem duyuyor. Ancak bu istek ve özlemlerini fiile dönüştürmüyorlar. Dert yanıyorlar sadece.

Buna direnç gösterenler de yok değil. Şüphesiz her şeye rağmen toplumun genelinin üzerine çökmüş ruhsuzlukla mücadele eden azlar da var. Akrabaları dolaşıyor, durumlarını soruyor, yaşlıların duasını alıyorlar.

Yaşlılar... Geldikleri ahir ömürlerinin sonlarında kapılarını çalacak bir akrabada, eş dostta  gözleri. Hatırlanmak istiyorlar. Ziyaret edenler üzerinden eskileri yad etmek, hatıraları konuşmak istiyorlar.

Bazıları tarihtir. Size bu coğrafyanın yüzyılını hatırlatırlar. Bazıları ibret vesikasıdır. Yüzyıla yakın bir ömür üzerine geçmiş gerçek bir dünyanın ne kadar yalan bir dünya ve fani bir hayat olduğunu kalbi sarsacak kadar hatırlatıyorlar.

İnsan, akrabaları ziyaret edince mutlu oluyor, mutlu ediyor. Ziyaret edilen yaşlı olunca, bu mutluluğa ibret ekleniyor.

Acizlere temas eden bir kalp rikkate gelir, mazlumlara değen bir kalp merhamet kazanır. Acizlere ve mazlumlara temas etmeyen bir kalp zalimleşir.

Bu bayramdaki bazı ziyaretler bana bu duyguları yaşattı, paylaşmak istedim.