Son yazımda insanlık tarihi boyunca yaşanılan bütün sorunların adaletsizlikten kaynaklandığını vurgulamıştım.

İnsanlığın sorunlarına çözüm için ortaya çıkmış ve 

insanlığı harekete geçirmek isteyen ideolojilerin hemen hepsi bu efsunlu kavramı ve bununla ilişkili diğer kavramları ideolojilerinin ve mücadelelerinin merkezine almışlardır. Ama insanlık tarihi boyunca yeryüzünde hiçbir ideoloji, İslam'ın tesis ettiği adaleti tesis edememiştir. Kendi içinde sosyal adaleti sağlamakla övünenler, İslam'ın tesis ettiği adalet binasının damenine bile ulaşamazlar.

Hz. Peygamberin (sav) hayatı baştan sona adaletin pratiğidir. Ancak ben buraya –sizin de bildiğiniz- o kutlu Peygamberin (sav) yetiştirdiği öğrencilerinden iki adalet örneği zikredeceğim. Kıyas için yeter gelir.

1- Adamın biri Hz. Ali'yi şikâyet için halife olan Hz. Ömer'e gelir. Hz. Ömer, yanında oturan Hz. Ali'ye “kalk ey Ebu Hasan ve hasmının yanında otur dedi. Hz. Ali sıkılarak kalktı ve hasmının yanında oturdu. Onları dinleyip, kararını verdikten ve adam çıktıktan sonra Hz. Ömer, Hz. Ali'ye dönerek “Ne oldu sana ey Ali, sana hasmının yanında oturmanı emredince yüzün değişti, hoşlanmadın mı” dedi. Hz. Ali “evet hoşlanmadım, çünkü hasmımın yanında, bana lakabımla hitap ettin (yani kalk ey Ebu Hasan dedin), kişiye lakap ile hitap etmek, kişiyi onurlandırmanın bir şeklidir. Halbuki “kalk ey Ali, hasmının yanında otur demen gerekmez miydi?” diyor. Hz. Ömer, Hz. Ali'nin gözlerinin arasından öpüyor.

2- Hz. Ömer meclisinde otururken Kıpti'nin biri Mısır'dan çıkagelir. Mısır valisi Amr b. As'ın oğlunu şikâyet eder. At yarışında kazanınca Amr b. As'ın oğlu, “al sana, ben değerlilerin (bugünkü ifade ile seçkinlerin) çocuğuyum” diyerek adama vurmuş. Hz. Ömer adama “bize misafir ol, ta ki Amr ve oğlu gelinceye kadar” deyip, Medine'ye gelmeleri için Amr b. As'a emir mektubu gönderir. Amr b. As ve oğlu gelince, Hz. Ömer Kıpti'yi çağırıyor, onları dinledikten sonra, Kıpti'ye asasını veriyor ve “sana vurduğu gibi bununla vur o seçkinlerin çocuğuna” diyor. Kıpti çekinince, Hz. Ömer kızıyor, “vur” diyor ve adam vurmaya başlıyor. Sonra Hz. Ömer dönüp Kıpti'ye “şimdi de babasına vur” diyor, sahabelerin olduğu meclis buz kesiyor. Herkes şaşkın.

Kıpti “ey emir, benim babası ile işim yok, oğlu bana vurmuştu ben de ona vurdum” deyip asayı uzatıyor. Hz. Ömer, “vallahi oğluna bunu yaptıran babasının valiliğine olan güvenden başka bir şey değildir” ve kızgınlıkla Amr b As'a dönüp, onun yüzüne şu tarihi sözü haykırıyor: “Ey Amr ne zamandan beri, annelerinin hür olarak doğurduğu insanları köleleştirmeye başladınız!”