Çok uzaklardan

Ötelerden çiçek toplamakla cezalandırıldım

Bir ömür boyu hiç durmadan

Hepsi de kendim için değil

Örneğin sarı laleyi

Sumatrada Tunku Hasan Tiro’ya

Papatyayı

Şemsiyesi olmayan Arakanlı’ya

Gülleri

Bütün annelerin yüzlerine topladım

Anlamayanlar için lanetlendim

Kadim kitaplarda

Çarmıhlar ellerimden tanır beni

Darağaçları boynumdan

Bu yüzden çok uzaklardan

Ötelerden çiçek toplamakla cezalandırıldım

Suçum ağır kelimeler taşımak oldu

Her yerde her dilde her lehçede

Çok yollarda yürüdüm

Ayakkabılarım eskimedi hiç

Ama ayaklarımda

Her yolun ayrı izi kaldı

Yüzler kaldı gözlerimde

Güzel çirkin siyah beyaz

Onlarcası kaldı

Göbekli nefretler kazandım

Semirmiş öfkeler

Bakir çöller gördüm

Bakire hayatlarda

Çok zaman düşündüm

Çok zaman konuşmadım

Bundandır her psikoloğun kayıtlarında adımın oluşu

Ve her konuştuğumda

Bir kalem kırıldı

Adliye koridorlarında yankılanan adıma

Bu yüzden

Suçum ağır kelimeler taşımak oldu

Hükmüm koyu manalarda hapis oldu

Dul kalmış duygular

Ve yetim kalmış anlar yumağıyla

Yaşamak oldu Süleyman sarayında

Kuşların lisanından sıkıldım

İfritler halimden korkar oldu

Belkıs’ın tahtı da körlere kalsın

Bana da korkuya bulanmış bakışlar

Çok zamandır bu haldeyim

Çok zamandır ne haldeyim

Doğrusu bilmiyorum

Yolun karanlığında yürümek istiyorum

Sahi karanlıklar da sever beni

Nedendir bilmiyorum

Şair miyim ya da şiir mi?

Yazar mıyım ya da yazılan mı?

Bilmiyorum

Bundandır

Hükmüm koyu manalarda hapis oldu

M. Salih Gönül