Kur'an-ı Kerim'de üzerinde önemle durulan kavramların başında takva kavramı gelmektedir. Takva, Kur'an-ı Kerim'de 258 defa geçmektedir. Cenab-ı Allah'ın halife olarak yarattığı insandan istediği kulluk görevi, takva sıfatlarına sahip olmalıdır. Peygamberimiz, bu gerçeği “İslam ahlakı ile ahlaklanın” hadisiyle bildirmiştir.

İslam terminolojisinde takva; kişinin kendisini Allah'ın korumasına, himayesine alarak ahirette azap ve cezaya neden olabilecek her türlü şeyden kendisini titizlikle koruması, günahlardan kaçınıp iyi ve faydalı iş/ eylemleri yapmasıdır.

Takva, inancımızın esaslarının yerli yerine oturmasını sağlayan en mühim kavramlardan birisidir.  Basit bir şekilde değerlendirilip düşünülmesi asla mümkün değildir. Bundan dolayı müminler olarak takvayı bir yaşama tarzı olarak kabul etmeli, hayatımıza aktarmanın gayreti içerisinde bulunmalıyız.

Kur'an-ı Kerim'de takva kavramı üç mertebede zikredilmiştir.

1) Ebedî olarak cehennem azabından korunmak için Allah'a ortak koşmaktan, küfür ve nifaktan korunarak kâmil bir imana sahip olmak.

 2) Kişinin iman sahibi olduktan sonra büyük günahları işlemekten, küçük günahlarda ısrar etmekten kendisini alıkoyarak emredilen farzları ve diğer dînî vecibelerini yerine getirmek, günahlardan/haramlardan ve diğer yasaklardan kaçınmak.

3) Bütün her şeyi ile Allah'a yönelmek, kişiyi Allah'tan alıkoyacak her şeyden uzak durmak.

Ayet-i kerimeler incelendiğinde takvanın, İslam'ı bütünüyle yaşamanın bir simgesi ve alameti olduğunu görürüz.

   Takva ile ilgili bilinmesi gereken diğer bir husus ise, İslam'da üstünlük ölçüsünün dil, ırk, renk, kavim, soy- sop, yaşanılan coğrafî mekân değil sadece ve sadece “takva” olduğu gerçeğidir.

 Sonuç olarak; takva, Kur'an-ı Kerim'in üzerinde önemle durduğu kavramların başında gelmektedir. Takva, mü'minlerin temel vasıflarından biri olup Allah Teâlâ birçok ayet-i kerimesinde takva sahibi kullarını övmekte, kurtuluş ve huzurun ancak takva ile olduğunu bildirmektedir. Takvâ aynı zamanda ilme ışık tutan ve onu bereketli bir şekilde kullanmamızı sağlayan manevi bir güçtür.

Takvâ, insana iyiyi ve kötüyü, hakkı ve batılı tanıtır. İnsanları hatalardan, günahların en büyükleri olan küfür, şirk, nifak ve diğer günâh-kebâirlerden uzaklaştırdığı gibi, şüpheli şeylerden de uzaklaştırır. Böylelikle takvâ her yerde emniyet ve huzurun teminatı olur.